tuhaf fobiler

Karaktersiz insanlarsan çok korkuyorum. Hani ne yapacaklarını kestiremiyorsun ve aynı ortamda olmak zorunda kalabiliyorsunuz ya.Eski haz almadığınız sevgiliniz yada sevmediğiniz bi akrabanız gibi.

Tam korku denemez ama çatal ve kaşıkların ısrarla birbirine sürtülmesi, törpülenen herhangi bir şeyin sesi aşırı geriyor beni. Ölüm gibi bir şey ama kimse ölmüyor. :')))

Çişin sağıma soluma sıçraması, palyaço, ve derin nefes alamama fobisi. insan bir garip hissetmiyor değil.

Çiyan fobim var. Çiyan gördüğüm de otomatik olarak kulaklarımı kapatıyorum. Çünkü gece kulaklarıma girdiklerini ve beynimi yediklerini düşünürdüm küçükken.

Yokuş,girdap ve yüksek bina vb şeylere aşağıdan bakamama fobim var. Keşke orijinal isimlerini bilseydim ama şu an aklıma gelmiyor. Gördüğüm en ilginç fobilerse hamile kadın ve muz fobisiydi diye anımsıyorum.

Yobaz fobisi. Son 15 yıldır oluştu.

delik fobisi bilimsel adıyla tripofobi
delikli görsellerden korkma olarak tanımlayabiliriz ama her delikten değil rastgele yerleşmiş içinden birşey fırlayacakmış gibi görünen delikler merak edenler google a tripofobi yazarak görsellere ulaşabilirler ben bakamadığım için paylaşamıyorum
yazarken bile bi tuhaf oldum

böcek ve homofobi

Film izlerken kötü bir şey olacağını anladığım anda filmi kapatıyorum bu yüzden adam akıllı film izleyemiyorum

Peynire dolaylı ya da direkt hiçbir şekilde dokunamıyorum, tahammül edemiyorum. Bir tek pizzada yiyebiliyorum.

kimsenin elinden içecek almam o içecek düz bir zemine koyulacak sonra alırım

çerçeveli fotoğraflar

plastik tabak. her an gıcırdayacak gibi duruyorlar.

yüksekten korkmam ama ne zaman yüksek bir yerde bulunsam acaba buraya kendimi atmaya mı geldim diye düşünür tırsarım.

Kurbağa. Küçükken başladı korkum, annemlerin; "siğil atar, yanına yaklaşma!" demesi en çok etkili olan. Siğil neydi onu bile bilmiyordum o yaşta. Şu an kurbağaya dokunamıyorum. Sonradan öğrendim, siğil atan cinslerin Türkiye'de bulunduğumuz bölgede olmadığını. Ama iş işten geçmişti.