aslında pek tuhaf değil ancak yaş ilerledikçe insanların tuhafladığı bir durum palyaçodan korkuyorum.sebebi ne ya da bunu tetikleyen durum ne hiç bir fikrim yok ancak korkuyorum gördüğüm zaman olduğum yerde donup kalıyorum kalbim hızlı çarpmaya başlıyor bazen ağlıyorum bazen yere düşüyorum bazen deli gibi koşuyorum bu durumdan sıkıldığım çok oldu o zamanlar psikoloğa gittin zamanla geçer dedi gönderdi o da ayrı mesele.
tuhaf fobiler
Kuştan korkarım. kanat çırpışından çok korkarım.
Hell no diye bağırma isteği uyandıran denizin karanlık bölümleridir
Pek tuhaf sayılmaz ama kalabalık önünde konuşamıyorum. Ünlü veya popüler olmaktan kaygılanıyorum. Sessiz, pek tanınmayan, kendi halimde biri olarak öleyim istiyorum.
tam bi fobi sayılmaz belki ama toplum içinde dikkat çekmekten korkuyorum. Bir mekanda otururken yanimdaki insanların yüksek sesle konuşmasına, kahkaha atmasına tahammül edemiyor, hemen uyarma gereği duyuyorum
edit:imla
edit*: bunun korku değil çekince olduğuna kanaat getirdim
edit:imla
edit*: bunun korku değil çekince olduğuna kanaat getirdim
Yanlış anlaşılma ya da alacağım cevap sonrası yürüyecek polemikten dolayı mı bilinmez genellikle insanlardan bir şeyler istemeye karşı bir fobim var.
Cezvenin dibindeki süt yanığı. Aman aman.
basur fobisi
1- Denize girdiğim zaman gemi tekne bot (deniz yatağı dahil) altına dokunamam, bakamam ve geçemem.
2- horoz ve tavuk anlamsızca çocukluğumdan beri korkarım.
3- son ve en büyük fobim palyaço. Sokakta gördüğüm an ağlayıp bağırmaya başlıyorum. Yanımdaki insanlarda bu korkumu bildikleri için ben farketmeden hemen ya yönümü değiştirirler ya da başka tarafa bakmamı sağlarlar.
2- horoz ve tavuk anlamsızca çocukluğumdan beri korkarım.
3- son ve en büyük fobim palyaço. Sokakta gördüğüm an ağlayıp bağırmaya başlıyorum. Yanımdaki insanlarda bu korkumu bildikleri için ben farketmeden hemen ya yönümü değiştirirler ya da başka tarafa bakmamı sağlarlar.
Homofobi/transfobi/bifobi neden korkarlar anlamıyorum, sanki gelip sizi seyapacaklar gibi. bi an önce bitmesini temenni ettiğim tuhaf ve hastalıklı fobilerdir.
Küçüklüğümden beri robotlardan korkarım benim için evrenin başka köşesinden gelen canlılardır sırf bu yüzden robot temalı filmler izlemem
Oyuncak bebeklerden korkuyorum, nedenini bilmediğim şekilde.
insan fobim var. Ama daha çok nefret şeklinde açığa çıkıyor.
Yüksek sesten kesinlikle hazzetmem, eğer etrafıma sesli bir şekilde gülen,kahkaha atan, çığlık atan bağıran gerizekalılar varsa -ki benim yaş grubumda insanlar dikkat çekmek için ayrıca çaba gösterirler- istemsiz sinirlenirim.Okdukça fazla hem de.
İnsanların ellerini birbirlerine sürttürmesi ve bunu yaparken avucundan çıkan sürtünme sesi beni acayip geriyor fobi kategorisine giriyor mu bilmiyorum ama yazarken bile içim kötü oldu...