brc

insan bir kişiyi bile mi doğru tanimaz ya. ben ışte hayatimda bir tek kişiyi bile doğru tanimadim tanıyamadım. tanıyamıyorum çünkü insanlar her gün farklı bir ruh hali icerisindeler. hiç birisi için asla şu şöyledir ve kesin çizgileri şu ya da şudur diyemem. o kadar tanıyamıyorum yani düşünün.

insan ölümle karşılaştıktan sonra ölümün var olduğunu idrak edebiliyor. kişileri kaybetmek kısmında ki anlam bana sadece ölümü çağrıştırıyor. ölüm olmadığı sürece kişilerin kaybedildiğine inanmıyorum. sevdikleriniz hayatta ve yaşıyorsa nefes aldığını bilmek bile mutlu ediyor. ancak ölüm gerçek kaybedistir. bir daha göremez duyamaz dokunamaz olduğunuzdan emin olursunuz. annemi kaybettiğim de herkes onun ölmüş olduğundan emindi ve herkes bu yüzden toplanmıştı. bir tek ben şüpheliydim ölüp ölmediğinden. akıl tutulması gibi bir şey herkes hem fikir siz reddediyorsunuz. o öldükten sonra hiç bir şeyin bundan daha fazla acı vermediğini veremeyeceğini anladım. büyük eksik hissediyor insan. elini tutup canlı olup olmadığına baktım pat diye yere düşünce kalk filan diye seslendim kalkmadı çok zordu acıydı. yine de mezara koyuluşunu izledim ve emin oldum onu kaybettiğimden. soğuk çok soğuk mezar taşına dokunmak. ne yapsam eksik sanki ne yapsam tam mutlu değilim. büyük bir şeydi benim için o. karşılıksız severdi ve şartları yoktu. beni üzüyorsun demezdi hiç sen üzülürsün derdi. bunu nasıl becerirdi bilmiyorum ama yapardı ışte. yemyeşil gözleri sarı saçları vardı. çok masumdu yine o olsun isterdim dünyada yaşadığını bilsem yeterdi. çok az şeyden mutlu olurdu mesela benim mutlu olmamdan. kokusu.... kokusu hic bir yerde yok bulamıyorum. ona özgüydü. hiç bir sorunum yokken bile eksik hissediyorum hep eksik anlık olarak yerini başka şeylerle doldurmaya çalışıyorum ve sonra o eksiği hic gideremiyorum. ve hep tamamlanma ihtiyaci duyduğumda bir kere daha hatırlıyorum onun yerini doldurmaya çalıştığımi. günlük hayatın kosusturmacisina kaptırıp duygularını bir kenara itebilen birisi olamadim. beni esir alamiyor bu kosusturmaca ve ben de her gün yeniden yeniden hatırlıyorum. ama ölümü kabul ettim ölüm var gerçekten kaybetmektir ölüm. kin tutamaz ve affedici olur hale geldim ve insanlara daha açık olmayı net olmayı giden omurden ve bizden gidiyor. hayat çok kisaymis ya. bir arada oluyorsunuz ve sonra olamiyorsunuz ya sen ya o ölüyorsunuz birer ölümlüsünüz. ve çok acı çok anlamsız. onu hala çok seviyorum... ve beni en çok sevdiğini bildigim elinde olsa dağları önüme serecegini bildigim dunyada birlikte vakit geçirdiğim tek insan. insan kaybettiğinden bahsetmeye başlayınca daha neler neler yazmak istiyor. zmaanla unutmuyor çok daha fazla ozluyor beraber uyumayi arzuluyorsunuz. ölümün karşısında aciz olduğum kadar hic bir yerde aciz olmadım caresiz hissetmedim o kadar. yaşıyorsa kaybetmdiniz ! ama yaşamıyorsa bunun için gerçekten üzülün ve hatırlayın.
bir gözlüğü kullandığı ilaçları çantası bir yemenisi. her gün bir tanesiyle uyuyup şanslı hissediyorum. onun ellerinin değmiş olduğunu bilmek huzur veriyor. canım benim canım. seni hep ve hala çok seviyorum.

17 iyidir idealdir

ablam dinliyormuş dün attı iki gündür ben de dinliyorum. bizi seven öldü.

almayin saklamiyorlar. aldığınız bir şeyi kankasina filan hediye eder. kankasinin elinde görür uzulursunuz

yalniz bu kısın erkek bedeni yazın avrat bedenine meyledin. osmanlıda mıydı ? onlar da sanki böyle bir laf vardi ? islam da herhangi bir hadis ya da ayet sure bir şey var mi ?

kutlu olsun.

gülmek, gevşemek, kahkaha atmak, ağlamak. tam da sirayla böyle. bir de algilarim açık olur. karsimdaki insanlarin hiç bir hareketini gözden kacirmam. daha detayci olurum cok hizli yazabilirim telefonla, hizli konuşurum. daha iyi anlayabilirim soylenenleri.

küçükken de yapardım hala yapiyorum. eğer kiyafetim de bir delik varsa ya da yanimda bulunan kisinin kiyafetinde varsa eğer bir delik orayi genisletirim. ya da kiyafette minik bir yipranma gibi bir sey gormussem eğer orayi yirtarim. yirtik kotlarda ki o minik ipleri kopartirim. corabimin ucu yirtilsin orayi dikmem corabi da atmam orayi yirtarim genisletirim. yanimda birisi varsa bunu yanimdakine de uygularim. elime vurur ablam bazen ben yine de yaparim.

ilk cinsel organı.

çok fazla bastirilmissa cok farkli bir sekil de patlak verebilir. ya da mesela cidden bastirilan kadinlar kendini surekli yetersiz hissedip kanitlama ihtiyaci hissedebilir. ve tabi ki yine cok fazla bastirilmissa başarısız olma ihtimali çok yüksek. yine cinsel deneyimler tecrübeler az olduğundan kendisinin neden nasıl mutlu olduğunu bilmediği için karşı tarafın zevklerini kendi zevkleri sanabilir. hic bir zaman rahat hissetmez ve bu konuda kendi kendini mutlu edemediği gibi karşı tarafı da mutlu edemez. iyice ümidi kesmisse alışveriş tutkunluğu dedikodu kıskançlık çok yeme hepsi mevvcut olabilir kişide. asıl mutsuzluğunun bir bedenle ic ice olamama olduğunun kendisi bile farkina varamaz. cinsellik iki cins icinde çok şey anlam ifade ediyor. bütün psikologlar cinsel hayatin nasil diye basliyor bir yetiskin hastayla konusmaya. duygu durumunu etkiliyor çünkü. neyse kadınları özgür bırakın sevissinler. mutlu olurlar yazık.

en beceremediğim durumlardan birisi. empati kurmak mı amk ben kendimi zor anlıyorum. karşı tarafi anlayacağım da ışte iyice bir analiz edeceğim de hassasiyeylerini bileceğim de falan da filan da ne uzun hikaye bu böyle. sıradan bir insanım ben doktor muyum empati kuramiyorum çok mühim de bulmuyorum. o yerinde olsaydımı beceremiyoum yani. çok zor çok yani. bu işi uzmanı yapsın ben hiç bulaşmayayım.

Ben sulh için cumhuriyet için çok şey yaptım. Silah toplamaya yardımcı oldum. Silahlar toplandı. Şu adamlar teslim edilecek dendi, teslim ettim. Her istediklerinde 'bu son' dediler. Sonra daha fazla şeyler istemeye başladılar. İstekleri hiç bitmedi. Ben bunu önceleri anlayamamıştım. Sonra çıkan Tunceli Kanunu'ndan iyice anladım. Emin oldum ki biz Dersimliler ne yaparsak yapalım bu sizi durdurmayacak. Sizin de başından beri planınız Dersim'i toptan yok etmek, ortadan kaldırmaktı. Bunu çok geç de olsa anladım. Ben yaptığım hiçbir şeyden pişman değilim, af da istemiyorum, bu benim son sözlerim, başka da bir şey demeyeceğim.

kerbela evladıyıh
bihatayıh, ayıptır, yazıktır, cinayettir.

arkeolog olmak isterken hiç bir bok olamadım. çok mu acı ne.