Kürk Mantolu Madonna.
"İnsanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler gibi rasgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyorlar."
Öfkesini belirtmek için güzel bir yöntem bulmuştur. Şahsen ünlem içeren kelimeleri daha ciddi okuyorum. Birkaç örnekle; "Yeter!", "Yok artık!", "kes sesini!", "defol!"
En yakın kütüphanenin evime 1.7 km uzakta olduğunu düşündükçe sinirlendiren durum.
Kalabalık ortamlar.
alegori denilince aklına Platon'un "mağara alegorisi" gelen kişi ile oturup saatlerce gerçeklik ve bilgi üzerine konuşulabilir.
Sevdiğim eski parçaları sık dinleyen biri olarak sanırım beni pek bağlamayan durum. Çünkü hiçbiri yıllanmadı. Hâlâ sanki ilk kez dinliyorum gibi.
Acilen engellenmeli, kara listeye alınmalıdır.
güzel, yetenekli kadın. Game of Thrones sayesinde sıradan bir pornstar yerine artık Shae geliyor aklıma ismini duyunca. Fahişe rolünün hakkını çok iyi verdi (malum önceden de tecrübesi var)
Zeka.
Bana "sorun kadında değil, bedenini insanlardan uzak tutmasını isteyen inançta" dedirten durum.
Instagramda @yucekomutan isimli blogun hazırladığı mükemmel bir video/kısa klip. Atatürk'ü seven ve saygı duyan herkesin takip etmesini önerdiğim bir blog.
Kendini yetersiz hissetmene ve değiştiremeyeceğin bir şey için üzülmene sebep olur.
1.50 değilim (1.70), hiçbir zaman tam olarak 1.50 boyunda olan bir insanı anlamayacağım. Ama empati kurabiliyorum. yaşıtlarıma göre kısa bir erkek olduğumu düşünüyorum ve boy kompleksine sahibim. Kalabalık bir mekanda iken benden uzun erkeklere bakıp imreniyorum. Çoğu zaman onların yerinde olmak istiyorum. Karşı cins ile konuşurken "umarım benden uzun değildir... kendisinden kısa bir erkekle birlikte olmaktan/samimi olmaktan çekinmez" diye dert edinebiliyorum. Benden kısa bir erkek gördüğüm zaman ise üzülüyorum. Biliyorum ki o da beni içten içe kıskanıyor. En azından benim boyumda olmak isterdi.
Bilmiyorum, belki de kendimi yaşıtlarıma göre hep kısa gördüğüm içindir. Ben kısa boylu kadınları sevdim hep. Benim boyuma çok yakın veya benden uzun bir kadınla konuşurken yaşadığım endişeleri onlarda hiç hissetmiyorum. Dalga geçenlere inat, iyi ki varsınız.
1.50 değilim (1.70), hiçbir zaman tam olarak 1.50 boyunda olan bir insanı anlamayacağım. Ama empati kurabiliyorum. yaşıtlarıma göre kısa bir erkek olduğumu düşünüyorum ve boy kompleksine sahibim. Kalabalık bir mekanda iken benden uzun erkeklere bakıp imreniyorum. Çoğu zaman onların yerinde olmak istiyorum. Karşı cins ile konuşurken "umarım benden uzun değildir... kendisinden kısa bir erkekle birlikte olmaktan/samimi olmaktan çekinmez" diye dert edinebiliyorum. Benden kısa bir erkek gördüğüm zaman ise üzülüyorum. Biliyorum ki o da beni içten içe kıskanıyor. En azından benim boyumda olmak isterdi.
Bilmiyorum, belki de kendimi yaşıtlarıma göre hep kısa gördüğüm içindir. Ben kısa boylu kadınları sevdim hep. Benim boyuma çok yakın veya benden uzun bir kadınla konuşurken yaşadığım endişeleri onlarda hiç hissetmiyorum. Dalga geçenlere inat, iyi ki varsınız.
Aşık olmak ile aptal olmak arasında artık bir fark görememek.
Tırnaklarımı yediğim için hiç yaşamadığım bir durum. Ama düşüncesi bile içimi sızlattı.