dostluk

bir insan için en saf ve derin hali hayvanlar ile kurulanıdır. dostlarınızı hayvanlardan seçiniz, asla pişman olmazsınız.

dostluk kimi zaman bazı insanlar için gerçek kimileri için geçici ve safsatadır. benim için ikinci gruptadır çünkü insanlar her zaman yanınızda kalmazlar kaç sene geçerse geçsin elbet bir gün hayalleriniz ayrılır yollarınız ters düşer ve birbirinizden koparsınız. arkadaşlıkta bu kısıma bile varmak çok zordur.

bazen pişmanlıklarla sonuçlanan duygulanım, hisler bütünü.
kemirilen ilişki, çıkarlar, iyi olan taraflar, ayrışma. en büyük kazancınızsa kaybolan güvenebilme yetiniz, bir sonraki dostluk deneyiminizde işlevseldir.

bazı insanlar için gerçek aile kavramıdır.

gerçek dost terk etmeyen sevgilidir. sevgili gider dost gitmez ve senin yanında olmasada en ihtiyacın olduğu zamanda bir şekilde yanında bulursun.

Kumar oynamak gibidir. Bazen düşeş atarsın ama yek gelir üzülürsün. Sonra dönüp dersin ki "boşver." swh

ilkokulda blok flütle çaldığımız şarkı. do mi sol fa fa diye gidiyordu dur lan gitarla bi çalayım.

dostluğun biz sevgisiyle.... diye başlıyordu gerisi yok.

"Siz yaşam boyunca arkadaş olarak kalacaksınız. İşleriniz gereği birbirinizden uzakta, başka yerlerde olabilirsiniz. Ama sevgi sayesinde her zaman birbirinize yakın olacaksınız. Dost sevgisi hiçbir zaman ölmez, oğlum. Yaşamın her döneminde dost sevgisi sana, uzak denizlerde gemicilere yol gösteren, onlara umut olan deniz feneri gibidir, unutma; dünyada ölmeyecek, bitmeyecek tek şey sevgidir."
/çocuk kalbi, edmondo de amicis