yer yarılsa da içine girsem denilen anlar

Adı üstünde, yer yarılsa da içine girsem denilen anlardır.
Aklıma geldikçe tabii ki bende bu başlık altına o anları yazacağım. Şimdilik ufak bir örnek vermem gerekirse;
İşim gereği müşterilerle sık diyaloğa girerdim ve canım sıkılmasın diye trollerdim sürekli. İşte suriyeliyim, afganistanlıyım, babam yeni Zelanda yerlisi annem japon falan, uzay mühendisiyim, fizikçiyim. Bildiğin aklıma ne geliyorsa söylerdim. Ama ciddi ciddi inandırıyordum hani şakasına değil bildiğin sıradan hep yaptığım bir şey olmuştu.
Bir kadını yine trollerken fizikçi olduğumu söyledim. O da bende profesörüm dedi. Dedim hasss.. Heisenberg. Nerde dedi. X üniversitesi dedim ve tabi ki evrenin kanununa göre o da o üniversite de olduğunu söyledi. Lan ilk kez trolüm ortaya çıkmıştı.
Karıncayiyen görmüş karınca gibi dondum kaldım.bir de gözlerimin içine bakıyor. Yalanın ortaya çıktı der gibi.
Artık kan beynime boşalmıştı ve ter basmaya başladı. Yer yarılsa da yerin içine girsem diyordum.ne yaptım dersiniz? En sonunda şener şen koşuşuyla müşteriyi bırakıp ufka doğru yol aldım.

Okuldaki bir etkinliğe sevmediğim bir çocuk gelmesin diye imza toplamıştım ve çocuk o kağıdı yanlışlıkla bulmuştu işin kötü tarafı kendisi beni çok severdi o an...

Ilkokulda sevdigim kizin resmini cizmistim. Cizim defterinden arkadaslarima cizdiklerimi gosterirken unutup bir anda kizin resminin oldugu sayfayi acmistim. Ne bahaneler uydurdum bir bilseniz.

bi arkadaş vardı baya kısaydı 1.50 max 1.60 falan, bi gün ders çıkışı arkadaşlarla konuşurken bahsi açıldı ben de 'acaba yüzüğün yerini sorsak bilir mi hobbit' dedim.
meğer arkamızdaymış görmemişim.
demez olaydım yanımdan bi geçişi vardı görmeniz lazım, o an keşke dilim kıçıma gireydi de bunu demeyeydim diye aklımdan geçirdim.
neyse bu ilk yerin dibine girişim bu olayla, tabi asıl mevzu bundan sonra başlıyor, ertesi gün kantinde yakaladım bunu, gittim yanına baktım bu gayet samimi falan şaşırdım.
'ya geçen senin olduğunu fark etmedim kusura bakma öyle arkandan hobbit falan hiç hoş olmadı gerçekten çok özür diliyorum çok pişman oldum.' dedim.
bu birden 'sen bana hobbit mi dedin' dedi :D
meğer o gün o geçisinin benle alakası yokmuş ben öyle anlamışım. tabi ben bu kez yerin dibini bırak dünyanın çekirdeğine indim.
gerçekten ama gerçekten 'ya özür diliyorum' diyip masadan koşar adımlarla uzaklaştım. okul bitene kadar da hiç konuşmadık, ne o selam verdi ne ben.

Üniversitenin ilk birkaç haftasında deli cesaretiyle hoşlandığım kıza, edebiyat dersinde serenat yapmam. Keşke yerin dibine girseydim de böyle bir şey yapmasaydım dedim, ama hayatımda bir kilometre taşı oldu bu, lisede resmen silinen özgüven kavramımı yerine getiren aksiyondu. Ha merak ediyorsanız bizden bi cacık olmadı, başlamadı bile ilişkimiz. ne bileyim, olmuyor işte benden sevgili.

Lise hayatıma yeni başlamış silik tiplerden biriydim.özgüveni olmayan çirkin bir çocuktum.genelde anneme hasta olduğumu söyleyip,okulu ekmeye çalışıyordum.ama bu sefer gerçekten hasta olmama rağmen iş yalancı çoban hikayesine dönüp annem beni okula yollamıştı.dersimiz tarihdi,ben gene arka dörtlü de muhabbetimi yapıyordum.hoca çıkan yüksek seslere dayanamamış olacak ki bizi uyarıp ne hakkında bu kadar konuşup gülüp eğlendiğimizi sordu.yanımdaki patavatsız ergen de alakası olmamasına rağmen birden hacerin götüü diye bağırdı.herkes birden yarılmaya başladı çılgınlar gibi gülüyoruz ve o anda işler hiç istemediğim şekilde ilerleyip burnumdan yumruk büyüklüğün de sümüğün,hocamın kıyafetine doğru uçmasıyla sınıfın gülmesi daha da şiddetlendi.koşarak kaçtım sınıftan.geri dönmeyi düşündüm sınıfa ama kahkaha sesleri hala koridor da devam ediyordu.yıl boyunca sınıftakiler bana sümüklü gavat diye seslendi çok utanıyorum sözlük.

açık renk bir sandalyede otururken regl olmam ve herkes etrafımdayken ayağa kalkmam sanırım.ardımda kıpkırmızı bir sandalye bırakmıştım.tabii ki biyolojik ve doğal bir olay fakat kırmızı sandalye biraz canımı sıkmıştı.