yer yarılsa da içine girsem denilen anlar

buhicdogrudegil
Lise hayatıma yeni başlamış silik tiplerden biriydim.özgüveni olmayan çirkin bir çocuktum.genelde anneme hasta olduğumu söyleyip,okulu ekmeye çalışıyordum.ama bu sefer gerçekten hasta olmama rağmen iş yalancı çoban hikayesine dönüp annem beni okula yollamıştı.dersimiz tarihdi,ben gene arka dörtlü de muhabbetimi yapıyordum.hoca çıkan yüksek seslere dayanamamış olacak ki bizi uyarıp ne hakkında bu kadar konuşup gülüp eğlendiğimizi sordu.yanımdaki patavatsız ergen de alakası olmamasına rağmen birden hacerin götüü diye bağırdı.herkes birden yarılmaya başladı çılgınlar gibi gülüyoruz ve o anda işler hiç istemediğim şekilde ilerleyip burnumdan yumruk büyüklüğün de sümüğün,hocamın kıyafetine doğru uçmasıyla sınıfın gülmesi daha da şiddetlendi.koşarak kaçtım sınıftan.geri dönmeyi düşündüm sınıfa ama kahkaha sesleri hala koridor da devam ediyordu.yıl boyunca sınıftakiler bana sümüklü gavat diye seslendi çok utanıyorum sözlük.
bu başlıktaki tüm girileri gör