Yazarların sevgilisi olmamasının sebepleri

Hala aynı kişiyi unutamamış olmam

ders çalışıyorum

Hayır nerden biliyosun dedirten başlık.
Yok çünkü ihtiyaç duymuyorum, hayatıma karışacak beni kendi hayatına sokacak birisi gerekmiyor. birbirimizi boğup sahiplenme kaygıları ve kıskançlık paranoyalarına maruz kalmaya veya bu paranoyalara girmeye ihtiyaç duymuyorum. iyiyim böyle, ohh mis.
Zaten kimseye sarılmayı sevmiyorum, umursamaz duye yaftalanmaktan nefret ediyorum, odun olduğumun farkındayım ama bana ruhsuz, duygusuz denmesine tahammül edemiyorum.
Ufak bir görgüsüz hareketi yada sözü yüzünden soğumaya başlıyorum, kişinin gerçek yüzünü görmeye başlayınca "nasıl ayrılıcam şimdi" diye düşünmekten nefret ediyorum.
beraber uyumanın getirdiği "rahat ve özgür" uyuyamama derdi beni geriyor.
Benim bu yüzden yok (genede nolur nolmaz, yaşasın anonim hesap)

Bundan önceki girişimlerimin karşılıksız olması arkadaş olarak görülmem ya da benden başka birini sevmesi ya da hiç takmaması bunlar yüzünden şu an aşırı reddedilme korkum var ve sanırım fazla kıskancım ve yakın zamanda tekrar reddedildim iyiymiş

Evet evlat şimdi o aşk dolu sözcükleri bir kenara bırak ve sevgili olacak kadın kişilerinden uzak dur . Beni tanıdılar sen kaç

İlk ilişkim'de karşı tarafın beni 9-10 kere aldatmış olmasını öğrenip (aldatmadan kastım bildiğiniz cinsel birliktelik ve ben kendisiyle hiç birlikte olmadım) oldukça olaylı biten ilişkimin ardından bir daha hiçbir hanım ile sevgili derecesinde yakın olamamamdır.
Ayrıca kendi tipimi pek beğenmem.

Genelde çekilebilir insanlar olmadıklarındandır diye düşünüyorum

haha ulan hale bak bekar evi nolmuş size? bu suratlar ne ? hey! hadi ama kaldırın kafanızı

Sapyoseksüel kız bulamıyoruz

Biraz Sapyoseksüel olduğum için. İzmir veya istanbul'da yaşasaydım hayatım o kadar farklıydı ki şimdi. Mesafeler yüzünden demek istiyorum bir de ek olarak.

düşmüyooo

Kendine bile tahammülü olmayan birine bir başka insanın sabır göstermesini beklemediğinden, o dirayeti sergileyecek kişiliğin varlığından şüphe duyduğundan olabilir. Daha da ötesi, sahip olduğu iticilikle çevresindeki sosyal yapılardan uzaklaşması bu durumu destekler. Yani en azından ben öyleyim. Açıkça söylüyorum, bir başkasının bana tahammül edebileceğini sanmıyorum.

Şu anlık gereksiz bir vaziyet

kendimi bir kalıba sokmaktan nefret ederim ama araştırdığımda ''introvert'' bir kişilik olduğumu öğrenmiştim. sözlükte anlamı basitçe toplumda utangaç olarak geçse de geniş anlamı ''ilgisini çekmeyen konu hakkında konuşmayan'' gibi bir şey oluyor. malum, bir alfa erkeği olma amacındaysanız bunun tam tersi olan extrovert bir kişiliğiniz olmalı. neyse uzatmadan, değerli gördüğüm konular hakkında konuşmak isterim hep. bana bir yararı olacak, beni geliştirecek konulardan. boş bulduğum konularda konuşmaktan hazzetmem. böyle olunca da ilgimi çekecek konuları konuşacağım ilgimi çeken bir insana denk gelmedim bir kaç aydır. sebebi sadece bu

Bir sevgilim var fakat, gerçekten yorucu bir iş. İçedönük bir insan olarak henüz kendime yeterli vakti ayıramazken, sadece sevgilinin değil diğer insanların da saçma sapan dertlerini ve boş muhabbetlerini dinlemek gerçekten ömür tüketen bir iş. Buna ek olarak -sanırım hep bana denk geliyor- sevgili şahsın; " aşkoom beni ilk görünce ne hissettiiiiin?" gibi anlık ego yükseltme amaçlı sapık sorularına maruz kalıp beyninin ırzına geçilmesi de söz konusu. Umarım bu kez dediğim gibi olmaz.