atticus finch

titanik beni hep hüzünlendirmiştir

gerçi sevilecek yönleri gittikçe azalıyor. insanı vardı yobazlaştı, doğası vardı gitgide daha çok tahrip oluyor. şehirleri çirkin, nüfus dağılımı düzensiz, suç oranı yüksek, siyasiler yavşak. neyse susuyorum tamam.

ne alakası var, ülkemizi sevemez miyiz

onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,
akar suyun,
meyve çağında ağacın,
serip gelişen hayatın düşmanı.

çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına:
çürüyen diş, dökülen et,
bir daha geri dönmemek üzere yıkılıp gidecekler,
ve elbette ki, sevgilim, elbet,
dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya,
dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle : işçi tulumuyla
bu güzelim memlekette hürriyet.

bursa da havlucu recebe,
karabük fabrikasında tesviyeci hasana düşman,
fakir köylü hatçe kadına,
ırgat süleymana düşman.
sana düşman, bana düşman,
düşünen insana düşman,
vatan ki bu insanların evidir,
sevgilim, onlar vatana düşman...

nazım hikmet ran

manga veya tarkanın gitmesi gereken müsabakaya aday olanların biri 16 yaşında, diğeri rapçi. muhtemelen yine rezil olacağız arkadaşlar. lan eurovision gibi üzerinden devasa para dönen uluslararası bir yarışmaya katılman zaten senin kendi "hiphop kültürüne" aykırı değil mi? ünlü olma hırsı göz döndürüyor

baka kalırım giden geminin ardından
atamam kendimi denize, dünya güzel;
serde erkeklik var, ağlayamam.

orhan veli kanık

kitap, tablo, fotoğraf albümü

tarihe ilgisi varsa antikacı dükkanından vintage şeyler

yozlaşmayı, pejmurdeliği, hödüklüğü kutsayan filmlerden biridir. gerçi şuna film demek bile büyük bir ayıp ama başka nasıl tanımlayacağımı bilemedim.

chp mersin milletvekili. politik olarak iyi birine benziyor da bu adam "mersin milletvekili" olmak için fazla marjinal gözüküyor be. adamı tanımasam şöyle bir fotoğrafına bakarak cumartesi akşamları kadıköyde bira içen özel sektör çalışanı apolitik hipster tiplere benzetebilirdim:

ukalalık

çok bastırılmışsa genelde patlama noktası 40 yaşından sonraya denk gelir. aynı cinselliğini yaşayamayan erkeklerdeki gibi işte, kırkını geçen azıyor arkadaş

hotline miami soundtrack harikası. bunun çaldığı sahnede şöyle bir diyalog dönüyordu, çok hoşuma gitmişti:

"guys! the fuckin' russians here!"
"how many?"
"just one."

sanılanın aksine ataerkil düzen sadece kadınlara değil yobaz, tecavüzcü olmayan bizlere de işkence ediyor

insan olmanın en önemli koşuludur. her empati kuramayan insan ırkçı, cinsiyetçi veya güç aşığı tiplerden olmayabilir ama böyle tiplerin tamamı empati kuramayan insanlardır.

"dersime sefer olur, zafer asla."