nostalji geçidi, ağlatan kanal. geçmişte cesur insanların yaptıklarına hayranlık duyup ağıtlar yakan bunak korkakların son durağı. herhangi bir konuda harekete geçme çağrıları değil genelde; ''bakın bu ,bu oldu. hadi buna da ağlayalım.'' diye bülten yayını yapıyorlar. bu hiç bir sike derman olmayacak ağlamaların basit içeriğini kavrayabilenler ise 50-60 yaş üstü. kitle o. ülkenin eğitim sistemi o kadar sömürgeye ve zihni köreltmeye odaklı ki, esaret altında olduğunu kavrayabilme yaş aralığı artık işin işten geçtiği, elin silah tutmayacak, belin boğuşmaca kaldırmayacak zamanlara denk geliyor. her şey güzel kurgulanmış. ağlayın amına koyim bu ülkeye ağlayan son nesle habercilik yapıyorsunuz. kıymetini bilin. sizden sonra kimse bir şeye ağlamayacak bile. ülke diye bir şey kalmadığı için. yeni kanal açarlar sonra versiksingötü tv diye ; suriyeli ve afganların grup girdiği türbanlı bacının atatüyk diye haykırışları oradan geçmekte olan kalabalığın kulaklarını bir kaç saniye cırmalasa da hak edilmiş bir ödül olduğuna geçmişte getirilen kanaatin ağır basması sebebiyle oralı bile olmayan kitle, yönünü yerde gazete kağıdında kıyma satılan haftanın üç günü bombalı eylemler yüzünden branda kıtlığı çeken pazara doğru çevirdieeeğğğ.