İnsanların,ailemin,dostlarımın ve hatta hatta aşık olduğum insanın beni anlıyamaması saygı değer sözlük.sözlerime oğuz atay'ın tehlikeli oyunlar adlı muhteşem eserinden bir kesitle sonlandırmak istiyorum.
"Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum."
insanlar tarafından anlaşılamamak
zaman zaman bana da olan durumdur, kimseyle konuşmak istemez günlük yazar sayfanın dibine de atarlı sözler yerleştirerek rahatlarım. halbuki sonradan düşününce saçma...yani nedense her daim anlaşılmak için özel bir çaba gosteriyoruz. ama ne gerek var ki? mesele anlaşılamadan dahi sevmek ve sevilebilmek bence; herkesi anlayamayiz, her şeyi anlayamayiz. karsımızdakini anlayamadan bile ölene dek ona katlanabilecek kadar aşık olmalıyız.
Çok da umurumda olmayan olaydır.
size uzaylıymış muamelesi yaparlar ama bende onları anlamıyorum. artık hiçte umrumda olan bir konu değildir.
Hiçbir sorgulama belirtisi göstermeyen mahluk beni anlasa ne anlamasa ne, fifi.