Benim gibi öz güveni düşük insanlar için yeri geldiğinde kendisine yardım edebilecek büyük bir güce inanmanın zor zamanlarımda yardım ettiğini düşünüyorum. Bu başlık altında bunu tartışabiliriz. Sonuçta evrimsel olarak bakarsak da dinleri bir canlı olarak Düşünürsek hala varlıklarını sürdürmeleri onların belli başlı avantajları olduğunu göstermez mi?
İnanmanın ihtiyaç olup olmadığı sorunsalı
İnanmak insanların vicdanını rahatlatan suni bir çözüm aracıdır.
inanmak insanların zor durumlarında gün gelince herşeyin kutsal bir güç tarafından düzeleceği yada kutsal gücün şuanda onu gördüğünü ve yardım edeceğini düşünerek rahatlama, meditasyon biçimidir. olması gerekli midir peki? değildir. insanın kendine yalan söylemesi ve binlerce ''sözde mucizeye inanması'' en büyük şizofrenidir
ihtiyaç duyuyorsan ihtiyaçtır.
ihtiyaç duymuyorsan ihtiyaç değildir.
zaruri midir diye sorarsanız, değildir. yaşıyoruz işte n'olmuş?
(bkz: her bokun altına kişiden kişiye değişebilir yazmak)
ihtiyaç duymuyorsan ihtiyaç değildir.
zaruri midir diye sorarsanız, değildir. yaşıyoruz işte n'olmuş?
(bkz: her bokun altına kişiden kişiye değişebilir yazmak)
hayatında bir amacı olmayan insan için hayata tutunma kaynağıdır ihtiyaçtır
Ferrari bir ihtiyaçtır.İnanmayı bilmiyorum.
hiçbir kimsede faydasını göremediğim ve gözlemlerim sonucu anlamsız bulduğum ve araştırmalarla pekiştirdiğim olay sürecinde kesinlikle vakit kaybı olarak bulduğum bir eylemdir. ha inanana saygım yok mu , elbette var fakat yıllar önce bıraktım o işi daha o yaşlarda ailem ile paylaştım olumlu karşıladılar. (bkz: laik aile)
Doğa olaylarını açıklamayan barbar toplum üyesi olsaydın evet
Evet ihtiyaçtır. Evi temizlemek de bir ihtiyaçtır; ancak bu ihtiyacı gidermek için gerçekleşme ihtimali olmayan hayali hikayelere inanmak evdeki pisliği halının altına süpürmekten farksızdır. Çöpleri gözünüz görmeyince evi temiz, bir dine inanınca her problem, her bilinmezlik çözüldü veya çözülecek zannedersiniz. Bir süre sonra halının altındaki çöplerde mikroplar ürer, sizi ve ailenizi hasta eder, dinler ise tüm toplumu şizofren eder.
EVEEET! mesela ben kendime inanıyorum
ateist olunca bunu bırakıp atatürke, lenin'e castro'ya falan tapmak istemiştim. maalesef bir ihtiyaç
Bugünün şartları altında dusunursek eger (insanların hayatta kalmak için minimum on saat çalıştığı, açlık sınırında yaşadığı, hayata dair bir amacı olmaması ya da kendini var edebileceği bir alan bulamaması vb.) Meselelerden kaynaklı ateist olan bazı kesimlerin bile gerekli gördüğü şeydir din. Bunun bir saptırma olduğunu dusunuyorum ben. En nihayetinde "din halkların afyonudur"
Edit: birkaç ateist kişidir kastettigim kesim.
Edit: birkaç ateist kişidir kastettigim kesim.
Uçan spagetti canavarını bilen varsa (Gerçekten var olduğuna inanan var) işte ona tapmak istemiştim. Valla ulan kutsal kitabını bile okudum. Sonra boyu kısalara kıyak geçtiğini söyledi. S*ktiri çektim bende. Eğer gerçekse sanırım bizi dışlayacak. :D
kendinden başkasına ihtiyaç duyanların eylemidir inanmak.
Bilincimiz bir yaratıcıya ihtiyaç duyar, öldükten sonra yok olmamak için bir yaratıcı ve onun yarattığı başka bir dünya gerekir. İnsanlar bu dünyada cezalandırılamayan şeylerin diğer dünyada cezalandırılmasını ister.