Bazen güzel bi manzaraya karşı sigaranı yakarken bazen gecenin bi yarısı bi bankta boş boş bakınırken bazen ise sahilde birandan yudum alırken birden içini sarar bu duygu.ne kadar yanlız kaldığın,ne kadar hissizleştiğin kafanda dönmeye başlar.geçmişine bakarsın hiç bir hedefin gerçek olmamıştır en son ne zaman mutlu olduğun bile gelmez aklına.daha fazla yaşamak için sebebin kalmamıştır ama yaşarsın işte.
hayatının boka sardığını anladığın an
Herhangi bir derste kafanı sıraya dayayıp ne yapiyoruz bu dunyada yav deme şeklidir
Hiçbir işim doğru gitmediğimde aynadan kendime baktığım noluyo lan bakışı
Her sabah uyandığım ve her akşam eve girdiğim andır.
saatlerce düşünüp yapacak bir şey bulamadığım an
Bok sevmeye başlarsın çeşitli şekilde yemeyi öğrenirsin falan.
Bir fabrikada çomarların içinde amele olmak istemediğim ama ailemin iş bulmam için inat ettiği, okuduğum kitapları atmaya çalışmaları, inançsız olduğum ve birçok konuda kendileri gibi düşünmediğim için resmen dışlandığım, uzun zamandır ve an itibariyle içinde bulunduğum durumdur.
İstediğim şeylerin hiçbirinin olmadığı an.Şöyle bi kendime bakar " noluyor lan?! " derim.
Çabalıyorum ama ne için? Ne olacak sonunda? Sorularıyla yüz yüze gelinen an. O an hayat, insanın gözünde tüm değerini yitirir. Her şeyi hekesi yakasın gelir. Sigaradan alınan dumanı bırakırken "amna kodumun hayatı" cümlesi bile rahatlatmaz insanın içini.
elinden hiçbir şey gelmeyen an. hele bir de güçsüz bir karaktersen, çok fazla etkileniyorsan dışardaki şeylerden, hiçbir şey istediğin gibi gitmediyse, üstüne hala kötü şeyler silsilesi başına geliyorsa yüksel ihtimalle hayata yenik düşeceğin an. elbette kötünün de kötüsü var fakat insan bir kere bu hisse kapıldı mı sanırım çıkması çok zor oluyor. nasıl çıkılır onu da bilmiyorum. korkunç bir şey bana kalırsa. mutlu zamanlarımın borcu mu? diye düşündürtmüyor değil.
böyle sırtında sanki tonlarca ağırlıklı soyut bir yük varmış gibi oluyor. kimse görmüyor o yükleri ama sen görüyorsun. kimse anlamıyor. kimse de yardım edemez o yüzden. tek sen kendine yardım edebilirsin ama sen zaten çoktan yenik düştüysen hayata, geçmiş olsun hayatın asla düzelmeyecek.
böyle sırtında sanki tonlarca ağırlıklı soyut bir yük varmış gibi oluyor. kimse görmüyor o yükleri ama sen görüyorsun. kimse anlamıyor. kimse de yardım edemez o yüzden. tek sen kendine yardım edebilirsin ama sen zaten çoktan yenik düştüysen hayata, geçmiş olsun hayatın asla düzelmeyecek.
kökten bir yol ayrımı yakalayıp, iyi bir tercih gerekli olan an.