gazete okumak

Türkiye'de yapılmazsa bilgisiz, yapılırsa yanlış bilgi sahibi olunacak eylem

önce başlıklara göz atıyorum. genel de fazla moralim bozulmasın diye işin magazin kısmından başlıyorum. waooooww kimler ne giymiş hımmm çok iyi bak kim ne araba almış ışte bu da yeni bir sevgili yapmış vay be filan. sonra siyasete geçiyorum pehhh atıp tutmuşlar avutmuslar yine birilerini filan traji komik geliyor bu kısım. zaten üçüncü sayfa haberlerine gelince hepten durumun vehametiyle yuzlesiyorum. magazin sayfasiyla ucuncu sayfa aradasin da ki farka bakiyorum haberler arasında birer sayfa var. sonra yaşanan olaylara bakıyorum dağlar kadar fark var. sonra bakıyorum bizlerin hayatları bu gazetede tam olarak nerede yer alıyor veyahut bugüne kadar olanlar nerede yer alırdı diye. üçüncü sayfa hafif geliyor orada bile yeri yok diye düşünüyorum. ara veriyorum kafayı toparlayıp bulmacayı öyle çözüyorum. ne yapayım kafayı mı yiyeyim.....

Her ne kadar okunması gerekse bile Türkiye' deki gazetelerin gazete değil adeta üç maymunu oynayıp gerçekleri gizledikleri ıçin gereksiz bir davranış.

Aslında gazete okumak çağdaş bir eylem fakat her zaman okumayan sürekli eline alıp göz gezdirmeyen birinin baska bir bireyin apokaliptik düşüncesine kapılıp kendi düşüncesi sanma olayıdır sürekli okuyan insanlar genelde bu hataya dusmezler

cumhuriyet ve birgün hariç çöp, paçavra, tuvalet kağıdı.
osman baydemir'in de dediği gibi "üstünde kahvaltı edilir anca bunların"

Yaşadığımız ülke dahil birçok ülkede değerini kaybetmiş eylem. Belirli yaşın üstünde, teknolojiye yenik düşmeyen insanlar hala devam eder.

yaklaşık 2 günde 1 kere yaptığım eylemdir. Ben öylece ekrana bakıyorum, ekran bana bakıyor. Haberler aynı bok, ülke aynı bok. Haber hakkında sözlüğe başlık açıp tartışma yapalım diyorum, yok abiciğim öyle bir konu değil bunlar. Söylenecek laf kalmamış, neyi tartışacağız?