yazarların fobileri

Öncelikle dalga geçilmemesini rica ediyorum ve kendiminkileri yazıyorum.
-Kapalı alanlar
-Böcekler
-Palyaçolar
-Kalabalık yerler
-Sarılmak
-köpekler

tüm kuş türleri serçeden kartala kadar. yolda güvercin görürsem önümde, karşı kaldırıma geçerim. eve muhabbet kuşu aldılar 2 ay salona girmedim.

cin hikayelerinin geçtiği bölgeler.
(bkz:karadedeler olayı)
(bkz:davutlu köyü)

kalabalık, su(yüzmek için olan)

böcekler (özellikle uçanlar), palyaçolar... ve tabii ki yalnızlık.

Örümcek ve örümcek adam

yüksekliktir

Bende bulunmayan şeydir.

-kapalı alan
-palyaço
-böcek
-yükseklik
-karanlık
-kaza yapmak (sacma demeyin 6 kez kaza geçirdim yoğun bakım ünitesi benden sorulur..)
-böceklere girer mi bilmiyorum o yüzden yazıyorum ARI...
-kalabalık

istiklal mahkemeleri.
evet gerçekten çok korkuyorum istiklal mahkemelerinden, sanki bir süre önce şeyh red isyanı çıkarmışım da ordumuz her yerde beni arıyormuş gibi tedirgin adımlar atarım sokaklarda. izmir marşını her duyuşumda koşar adımlarla evime yürür kimse beni şeriatçı sanmasın diye de 'yaşa Mustafa Kemal Paşa' kısmını yüksek sesle söylerim.
işimi iyice garantiye almak için girer lc waikikiden fötr şapka alır millete 'esenlikler' diyerek selam veririm.
umarım istiklal mahkemelerine düşmem diye her gün allaha farklı dillerde dualar eder, padişah vahdettinin portresine sarılarak uyurum.

her türlü küçük haşere! Evet kelebek de dahil...
bir de karanlık.

Düşündüm, yokmuş. Buradan çıkarttığım sonuç şu, sanırım benim zayıflıklarıma karşı bir fobim var. Tahammül edemiyorum.