ölümden korkmamak

neden korkayım ki? Sonuçta Hiçbir İnsan uyumaktan korkmuyor. Hatta uykuya bir nevi aşık oluyor. Tüm dertlerinden ve insanlardan Seni uzak tutuyor çünkü. Uykunun da ölümden bir farkı olduğunu düşünmüyorum. Her ikisinde de Ertesi gün uyanıp uyanmayacağımızdan emin miyiz?

İkincisi hâlen daha beni yaşama bağlayan o insanı bulamadım. Uyandığımda yaşama sebebim olarak görebileceğim, uyandığıma sevineceğim o kişiyi hâlen daha bulamadım. Şimdi, bugün ölsem neredeyse hiçbir şey kaybetmeyeceğim ve en fazla 1 hafta sonra herkes Normal yaşantısına devam edecek. olması gerektiği gibi.

10 yasımda dan brown ile basladıgım kitaplarından beri en sevdiğim şey fizik benim.hayalim de fizik adı altında büyük bir ödül alıp ismimi kazıyabilmek. o günden sonra korkacak bir şeyim kalmayacak

Bir yerde teorik olarak mümkün olmadığını, herkesin ölümden korktuğunu "ben korkmuyorum." diyenlerin ise bu duygusu başka duygular tarafından bastırıldığı için bunun çok da farkında olmadıklarını okumuştum.
---
"herkes, dedi, merak içinde
ölümden sonra hayat var mı diye
boşuna düşünürler
sanki hayat varmış gibi ölümden önce..."

yaşamayı sevmeyen insan korkmaz , ölmekten sadece hayattan zevk alan insanlar korkar. ölüm çoğu insan için kurtuluştur.

Korkmak değil ama ölüme karşı mesafeli olduğum doğrudur. Nedeni benden sonra dünya var olmaya devam edecek ve belki çok sevdiğim şeyler ortaya çıkacak ve bunların verdiği hazdan uzak olacağım düşünsene beren ve luthien ayrı bir kitap olacak ve ben okuyamayacağım kafayı yerim. Ölümse tam bir belirsizlik daha bir kapı mı değil mi o bile belli değil. Belki de ölüm gerçekten son. Her ne kadar bir yanım ölümden sonrasını deli gibi merak etse de denklemin bu tarafı şu an bana daha çekici geliyor. Ölümden korkmuyorum ama ölmeyi de hiç mi hiç istemiyorum.

ölümden korkmuyorum fakat ölmek te istemiyorum ölüm bir gün benim için geldiğinde onu eski bir dostu karşılar gibi karşılayacağım

bence ölümden değil ölüm şeklimizden korkuyoruz (trafik kazası,yanma,donma vs)

Ölümden korkuyorum , yaşayamadığım cok şey var herseyin son bulacağı bi uykuya dalmak tan kim korkmaz ki sadece düşünün şuan aldığınız soluğun değerini yeteneklerinizi zevklerinizi kendinizi düşünün yapabilceğiniz o kadar çok sey varken kaybolup silinmeyi düşünün

Şu sıralar tekrar içine düştüğüm durum. Ölüm önceleri de gözümü pek korkutan bir şey değildi, çünkü ölümün bir dönüşüm ve kaçınılmaz olduğunun farkındayım. Ölmekten ziyade nasıl öleceğimi daha çok merak ediyorum. Bu korona muhabbeti hiç umrumda değil... Başka insanlara bulaştırma riski olmazsa çıkıp normal hayatima devam edecek moddayim. Bilmiyorum sözlük ilerde yaşayacaklarimdan çok ölümü merak eder oldum hatta arkamda birilerinin üzülmeyeceğini bilseydim intihar bile oldukça çekici geliyor. Tabi böyle bir şey yapmam, bu gider ayak aileye yapılacak en büyük kötülük olurdu.