artık türkiye'de yaşayabileceğine inanmamak

doris eirene
İnanmıyorum çünkü Karşılıksız sevgi kalmadı artık bu topraklarda. O şeref yoksunu insanlar yavaş yavaş aramıza sızıp içeriden tükettiler saygıyı, sevgiyi, kibarlığı. Nazik, dürüst olunca enayi diyorlar artık sana bu ülkede. Şefkatli merhametli olunca saf oluyorsun. Haksızlığa ses çıkarmaya çalışınca "başın belaya girer sus!" Diyorlar. Bunu bilerek ekonomiden vurdular aslında bizi. İnsanların ses çıkarmamazlığı ekonomik kaygıdan. Bir sanatçı ses çıkarsa konserleri yasaklanıyor. İşçi greve gitse işten atılıyor. Geçinememe korkusu var insanlarda. Çanakkale ruhu yok artık çanakkale şehitleri torunlarını görseler utançtan yerin dibine girerlerdi. Bu ülke artık benim ülkem değil bu yüzden.
Virtuoso
Karamsar olmayın herşey bizim elimizde. her ne olursa olsun ümidini kaybetmeyip kordonda elimde biramla orul orul laikliğimi haykırıyorum. vay diğer şehirlerin haline
atticus finch
abartmayın. akp tarihinin en berbat dönemini yaşıyor şu an. tarafsız anketlere göre akp'nin oyu yüzde 40'tan yukarı çıkmıyor. zarrab davası hem kamuoyunda hem uluslararası alanda partinin itibarını yok etti. kasım seçimlerinde akp'ye oy veren, koyu muhafazakar işçiler bile maaş kesintilerinden, yasal haklarının kısıtlanmasından, güvencesizlikten bıkmış durumda. son 3-4 ay içerisinde bu kadar fazla işçi grevi ve eylemi görmemizin sebebi de bu aslında. kadınlar desen zaten malum, herhangi bir toplumsal olayda patlamaya hazır bomba gibiler. 25 kasım kadına şiddete hayır günü gibi eskiden o kadar önemsenmeyen bir günde bile tek seferde 1500 - 2000 kadın toplanır oldu.

yani sonuç olarak durum o kadar umutsuz değil. yalnızca bu durumdan faydalanacak bir muhalif güç yok. chp'den zaten umudu keseli çok oluyor. hdp hedef tahtası haline gelmiş, bitik bir durumda, sosyalist sol da bir türlü operasyonlardan ve iç tartışmalardan kendini toparlayıp düzgün bir organizasyonla iş yapamıyor.
2 /