artık türkiye'de yaşayabileceğine inanmamak

Bunun bir çok sebebi var sosyal çevre, eğitim düzeyi, ülke ekonomisi, işsizlik ama en önemlisi yobazlığın hakimiyeti yavaş yavaş ele geçiriyor olması.

Artık istediğim eteği giyerken bir an duraksıyorum birinin durup dururken saldırma olasılığı hiç düşük değil ayrıca o saldırganın serbest bırakılma ihtimali oldukça yüksek.

Sonra çocuklarımı düşünüyorum 10 yılda bu kadar değişen ülke 10 yıl sonra nasıl olur diye. Çocuklarım için daha fazla burda kalamam diyorum.

Eğitim kötü bugün bir çok üniversite mezunu işsiz 10, 15 yıl sonra tıp mezunları bile işsiz kalacak böyle bir ülkede kendini geçip yine çocuklarını düşünüyorsun.

Ve dahası aklıma onca şey geliyor ve sadece bir tanesi bile bu ülkede artık yaşamamam için yeterli neden.

Birde işin mücadele boyutu var... Neden mücadele edip yaşadığımız yeri değiştirmiyoruz derseniz hala akp'nin ℅50 oy aldığı bir ülkede mücadele edecek gücüm inancım yok

Açıkçası kiyi kesimlerde ve belli basli yerlerde yasanilabilecegimi saniyorum ama ortalik ic tarafa ve doguya gitti mi basliyor onlar da ufak ufak buraya dogru gelmeye baslamisken ve suriyelilerin durumunu da dusunursek durum vahim. Universiteye gidiyorsaniz erasmus ile kaçın orda iş bakin derim mezuniyettrn sonra. Tabii mumkunse.

olum burası suriye değil mi lan

Bazenleri benimde buna inancım kalmıyor ama atatürk'ün ve atalarımızın kanlarıyla kazandığı toprakları cahil kesime yediremeyiz. iran gibi olma yolunda ilerliyor olabiliriz ama iran da yapılan en büyük hatalardan biri bence aydın kesimin ülkeyi terketmesidir. Atatürk'ün sözlerinden biri olan "En büyük savaş cahilliğe karşı yapılan savaştır." sözünü unutmamak gerekir. Bu ülkeyi yeniden yeşertebiliriz. Yaşamın olduğu her yerde umut vardır. Kendimden örnek vericek olursam otobüste kitap okuduğumda insanlar bana yer veriyorlar. Kitap fuarında
çocuklar edebi yönden ağır basan kitaplar alıyorlardı. umut var sadece bunu yeşertmemiz gerek. Bana göre cahillikle iki türlü savaşılır ya kalem ya da kılıçla.

uzun suredir kacip kurtulmak ve yeni bir hayat kurmak ile kalip savasmak arasinda kalmistim. referandumdan sonra degmeyecegini farkettim ve kararimi verdim. kararimi vermis ve ilk firsatta gidecegimi biliyor olmam bir nebze olsun rahatlatiyor.

Arada bir dürten,bazı geceler uyutmayan o histir.. Genci,yaşlısı,cahili,okumuşu herkesin aklında olan birşeydir hatta bence.Bu saatten sonra ne denir,ne yapılır bilemiyorum ama bildiğim birşey varsa o da bu ülke en dibi görmeden aydınlık yarınlara çıkamaz...

(bkz: ne olacak bu ülkenin hali )

benim gibi yurtdışına yerleşme hayali kurup bunun için yeterince çaba sarf etmiyorsanız, türkiye hakkındaki düşünceniz de doğru çıkarsa sonunuzun pek olumlu olacağını sanmıyorum.

Her bu düşünce aklımdan geçtiğinde deniz yoldaşa mahir yoldaşa ihanet ettiğimi düşünürüm onlar da bu ülkenin şartlarından bu ülkenin politikasından memnun değillerdi ama onlar devrim için savaştı ve bunun uğruna öldüler.onlar bunları yapmışken bizim kaçmamız ne kadar doğrudur ki?

Arada gerçekten gitmek istiyorum. İnsanlar cidden tahammülleri zorluyor. Ama manevi değerler var. Atatürk'ün bıraktığı bi Cumhuriyet var. Eğer gidersem azınlıkta olanlar daha da azınlıkta olacak. Hem gittiğim yerde ırkçı insan sayısı gitgide artıyor. Avrupa'da da insanlarda ki kibir yadsınamaz bir gerçek. Zor bir karar ben kaçmak için gitmem ama gidene de saygım var çünkü tahammülü zor bir ülkede yaşıyoruz

Ben bu seviyeye 5-6 yıl önce ulaşmıştım şimdi bir üst leveldeyim artık burasının Türkiye olduğuna inanmıyorum, bardağın dolu tarafından bakmaya çalışırsak bu seviye şimdilik güzel, en azından istemediğim yerde değilim.

Her kötü olay sonrası gidiyorum abi yeter desem de toprağından mıdır bilinmez ayrılamadığım anadolu.İnanıyorum her şey düzelecek bir gün.Bu topraklar bize atamızdan ve şehitlerimizden yadigar.Bırakamam ya ben anadolumu

3-4 sene önce Türkiye Hakkında laf edenlerle Tartışıyorduk Özellikle 2014 den Sonra Ülkeye olan inancım iyice gitti

Emin olun Eskiden Türkiye Cidden iyi bir ülkeydi hatta AKP ilk 2 döneminde bile iyidi 2011 den sonra yavaş yavaş yavaş Ortadoğu ülkesi olma yolunda gidiyor

Ama Biz Kamboçya veya Gine değiliz

Dünyada bulunan 186 ülke arasında

GSMH 17.
Kişi başına düşen geliri bakımından 72.
En Yüksek asgari ücret verenler sıralamasında 61.

Sırada bulunuyoruz

Ülkeyi yalnızca iyi günde sevme nankörlüğünden kaynaklanabilir. Vatanseverlik, yurttaşlık ödevi; kara günde belli olur. Taşın altına elini ben sokmazsam, sen sokmazsan kim sokacak? Atatürk, işgal edilmiş bir yurdu terk mi etti, yoksa hakkında "katli vaciptir." fetvası varken vatanı kurtarmak için kolları mı sıvadı? Yüz yıl öncesinden daha mı kötü durumdayız?

Ocağın 14 ünde gerçekleştirdiğim eylemdir. Kafamda dolaşan bin bir türlü sorun nedeniyle çözümü usa ye taşınmakta buldum.

Yaklaşık iki seneden beri bende böyle düşünüyorum. Devletin kendi halkını , çocuklarini önemsemesi gerekirken gereğinden fazla şekilde mültecilere ilgi gösteriliyor , işsizlik aldı başıni gidiyor ve yolsuzluk da aynı şekilde. Bilim ve sanat da ilerlememiz gerekirken tubitak ın saçma sapan projelerine (bkz:papz erigini imam erigine cevirme) para akıtılıyor. Gerekli desteği alamayan, birşeyler üretmek isteyen kafası çalışanlar da amerika vs ülkelere gidiyor. Ekonimi bitik , terör hiç olmadığı kadar tehlikeli bilemiyorum sonumuz hayrola..