Perron (1989)'daki çalışmasında zaman serilerinde yapısal kırılmanın tek bir noktada gerçekleştiği ve kırılma zamanının bilindiği varsayımı zivot-andrews (1992) çalışmasını geliştirerek kırılma zamanının bilinmediği varsayımı altında ele almasıdır.
Perron (1989)'da kırılma zamanı egzojen (dışsal) olarak modele eklenirken, zivot-andrews (1992)'de kırılma zamanı model tarafından endojen(içsel) olarak tahmin edikmektedir. Çünkü zivot-andrews'a göre eğer Perron (1989)'daki gibi kırılma zamanı egzojen olarak alınırsa hipotez testlerinin sonuçları birim kökün reddi lehine değişecektir.
(bkz:zaman serileri)