confessions

deist imam

βετεράνος♛  · 30 Temmuz 2016 Cumartesi

  1. toplam giri 3234
  2. takipçi 101
  3. puan 42654

yalnız hissedilen anlar

deist imam
İngiltereye gittiğim ilk gün. 18 yaşında liseyi bitirip üniversiteye kaydoldum. Hazırlıktan başladım çünkü ingilizcemi ilerletmem lazımdı. 1 yılda iyi bir şekilde geçtim hazırlığı ama bir sıkıntı vardı. İngilizcemi daha da ilerletmem lazımdı. Maddi durumumuzda iyiydi. Hala iyidir o maddi durum. Uluslararası alanda tanınmış bir dil kursuna başvurdum ve ingiltereye 40 günlüğüne dil okuluna gitmeye karar verdim. Her şeyi burada hallettik ve bir pazar günü ingilterenin yolunu tuttum. İlk olarak londraya indik ve oradan esas kalacağım şehir olan boutnemoutha transfer aracıyla gittim. Bu arada bournemouth mükemmel bir şehirdir herkese tavsiye ederim. Kalacağım yurda geldim yerleştim. Bilmediğim bir yerde, bilmediğim bir kültürün içinde, tanıdığım herkesten yüzlerce kilometre uzakta, 3-5 metrekarelik bir yurt odasında yapayalnız tek başımaydım. İşte o an hayatta kendimi en yalnız hissettiğim ikinci andı. "Bok mu vardı da buraya geldim." Dedim. Ama 3 gün sonra tamamiyle bu düşüncem değişmişti.

erkekler ağlamaz

deist imam
Ulan öyle bir an geliyo ki "Sıçarım toplumsal kurallara" diyip koyveriyorum kendimi. Kolay ağlayan birisi değilim hatta bir kaç yıl önce lise zamanlarımdayken ilerisi için düşünüp "ben ruhsuzun tekiyim heralde, hiç bir halta ağlamam heralde" diyodum. Sonra hayat bana öyle bir yumruk attı ki hiç bir şeyin o düşüncelere göre olmadığını anladım. O yumruktan beri hep bir tarafım eksik, üzgün ve yaralı. Sıkıntı şu ki bu eksiklik hiç bir zaman tam anlamıyla kapanmayacak.
54 /