zaman zaman hissettiğim boşlukta kalmışlık hissi. aciz, ürkek, ağlamaya hazır gibi hissediyorum zaman zaman ruhumu. dokunsalar kırılıp paramparça olacak gibi, yok olacakmış gibi sanki. dışa vuramadığım duygular ruhumda patlıyor bir anda, kimseye belli etmediğim gözyaşlarımın ruhumda şelale oluyor bir anda. bilek kesiğinden akan kan gibi akıyor ruhumda.
derdi varmış gibi durmuyor kesinlikle. sanki sıkılmış bunalmış yada konuşamıyormuş gibi duruyor. anlatmaya çalışıyor ama anlatamıyor gibi. sevdiği kadına ulaşamıyormuş gibi hissediyor sanki. bir şeyde yapmak istemiyor aslında, sadece özgür kalmak istiyor. sallanıyor ama sadece. nereye gideceğini bilmiyormuş her kapı suratına kapanmış gibi kendi başına dolaşıyor yağmurun altında.
sanki yanlış bedene hapsolmuş gibi tekmeliyor vücudumu içten içe. evet tekmeliyor. yeri geliyor sakinleşiyor. tamam diyor benim evim burası, seviyorum burayı. uzunca bir süre seviyor beni belki de tahammül ediyor bilmiyorum. sonra bütün vahşiliğiyle beni içten içe yemeye başlıyor, bitiriyor sanki bütün enerjimi. beni benlikten çıkarıyor, beynime hükmediyor resmen. düşmanın veremeyeceği zararı veriyor bir anda. sallanmaya başlıyor ruhum yine boşlukta.
ruhun arafta kalması
Inception filmiyle ün yapmış bir cümle
Eğer sizinde kafanıza gökten ölüm defteri düşerse ve siz de bu defteri hunharca kullanırsanız başınıza gelmesi muhtemel durum.Artık öbür tarafta bütün gün kuru kafalar ile pişti oynarsınız uyarmadı demeyin. (bkz:deathnote)