İnsanların genelde unutamadığı aşk, ego ve bu aşk acısından alınan gizli zevk bu unutamayışın iki ana nedeni gibi geliyor gözlemlerime göre.
ilk aşk
94 yılında ilkokul 3'teki neslihan kim bilir napıyor şimdi.
Tüm sınıf aşık olduğu berfin oda başka bi uşağa aşıktı ulan herkez çikolata alırdı kıza :D
Sene 1995 20 mayıs tabi ben yokum o sıralar ama ilk aşkım doğdu gecenin 1inde rahatsız etti herkesi. 2000 yilinda ona aşık olacak bir kardeşi doğdu. ailenin tek güzeline "abla" diyecek biri vardi artik. Benim ilk aşkım ablamdır be.
Sene 2003 anasınıfı yani daha neyin ne olduğunu bilmiyodum bi kız vardı aşırı tatlıydı böyle deli oluyodum yani hep onun için gidiyodum anasınıfına herkesin onda gözü vardı belliydi ama o da bana karşı boş değildi yani içimizde birbirimize karşı bi his oluşuyordu istemsizdi ama onun yanında cidden mutlu oluyodum çok güzel duygular besliyordum ona karşı anasınıfı bitince başka bi okula gitti bulunduğum yerden uzakta tam 6 sene hiç görmedim hiç konuşmadık sonra bir yaz tekrar gelince konuşmaya başladık ilk kez orada açıldım ona 3 ay boyunca sevgiliydik okullar açıldı konuşamıyoduk eskisi gibi ama özlüyodum böyle hep yanında olmak istiyodum ama olmadı okula giderken trafik kazası yapmışlardı ailesiyle 27 gün komada kaldı ardından gitti onu göremeden ona tekrardan sarılmadan gitti 8 sene oldu ondan sonra hiç bir kıza ne aşık oldum ne de hiç bir kızla konuştum hayatımın kırılma anı orasıydı sonra bir daha mutlu olamadım
6. sınıftan 9. sınıfa kadar çıktığım kızdır, 9. sınıfta öğrendim ki 3 arkadaşımla grup seks yapmış 7. sınıfta. 7 sınıfta çok çalkantılıydık zaten, haftada bir ayrılıp barışırdık. (bkz:boynuzlu alagavat)
İlk aşkımı anlatıyorum zaten sonrada aşık olamadim lise 9dayız bir kiz vardı inanılmaz tatlı sevecendi fakat sorun şuydu ki ben ben biraz yanlış şeyler yaptım ve hiç konuşamadik 3 sene platoniktim ve bu 3 senede ondan kurtulmaya calıştım olmadı başka kızlarla çıkmaya ve onlara yazmaya çalıştım sonra 4. sene konuşmaya başladık o zamanlar yeni yeni konuşuyoduk derken üniversiteye geçtim ve herseyden kurtulmak istiyordum ve hazırlıkta sevgilim oldu fakat o beni boynuzladı derken tekrar onla konuşmaya başladık 4 ay önce beni her yerden engelledi.Ve bende simdi hayata devam etmeye çalışıyorum ama en önemlisi ondan umudumu kestiğim halde hala onu düşünüyorum.Belki bir bağımlılık oldu sigara gibi,belkide başka bişey ama bana şuan deseki gel yanıma gitmeyen şerefsiz haysiyetsizdir.Onu canımdan çok seviyorum bunu en basiti şu sözle anlatayım.Gündüzden geceye doğru giderken her gün bugünde onsuz geçti diyorum.En kötüsüde ne biliyo musunuz? Bir daha gündüzüm olmucak...
şimdi evlendi