odamın balkonunda her gece yaptığım eylemdir.
düşüncelisindir, rutin olan hayattan bezmişsindir, özlemişsindir, hayal kurmak istemişsindir ya da edebiyata gerek yok, belki de tek amacın serinlemektir
bazense sadece sessizliği dinleyip, gökyüzünü süzmek bile iyi gelir insana. otur otur nereye kadar böyle demeden oturursun öylece. eğer esiyorsa bir de... yanağını gıdıklayan o hafif esinti ve beraberinde saçlarının kendini serbest bırakışı; seni alır bambaşka yerlere götürür. kaygını alır, stresini azaltır, olabildiğinde sakinleştirir. gece balkonda oturmak benim açımdan böyledir. bence herkesin alışması gereken bir eylemdir.