Sosyal psikoloji alanı, kendi sosyal realitelerini yaratan ve birbirleri üzerinde kontrolü olan bireyler ve grupların farklılıkları kadar, birlik ve dayanışmalarını konu edinmektedir. Ekonomi terimleriyle ifade edilirse ideoloji, birey ve grupların üretimi; birlik ve dayanışmalarıtahvilleri; iletişim, alışveriş ve tüketimleri; dil ise nakitleri anlamını taşımaktadır. Sosyal psikoloji bu olguların tümünü kuşatmaktadır (Moscovici, 1972). Sosyal psikolojinin ilgili alanı içinçeşitli bakış açıları ortaya konmuştur. İlk olarak, alan konuları içinde; sosyal kalıp yargılar ile etnik ve millî tutumlar olduğu öne sürülmüştür. İnsanın insana yönelik tutumlarının temel özellikleri ve bu özelliklerin, insanın alıştığı düzenlilikler, Belirgin Sosyal Psikoloji Konuları, Örneğin: Kişiler arası ilişkiler, tutumlar, küçük gruplar vs.Ortak Konular Örneğin: Algı, güdüleme vs. İlgili Doğal Bilimler Örneğin : Fizyoloji, genetik, biyokimya vs. İlgili Sosyal Bilimler Örneğin : Tarih, ekonomi, siyasal bilgiler vs. Ortak Konular Örneğin : Kültür ve kişilik, dil vs.Ortak Konular Örneğin : Roller, organizasyonlar vs.
17 sosyal bağlam ve sosyal çevre içinde oluştuğu belirlenmiştir (Tajfel 1981). Tajfel'e göre, sosyal psikolojinin, sosyopsikolojik insanın biricik karakteristiği olan sosyal davranışla geniş ölçüde ilgilenmesi için insanın tür olarak yapabileceği genotipik davranışlar ile sosyal bir varlık olarak ortaya koyduğu fenotipik davranışlar arasında ayrım yapılması, sosyal psikoloji hipotezlerinin geliştirilmesinde önem taşımaktadır. İkinci olarak Moscovici (1970a)'nin önerdiği psikososyal bakışın gelişimi, sosyal psikoloji literatüründe hakim olan çeşitli yaklaşımların bir sınıflamasına ve bu sınıflamaya göre ortaya çıkan problemler etrafında söz konusu yaklaşımların eleştirisine dayanmaktadır. Sosyal psikoloji bir akımdır; türlü gerilim alanlarını barındıran, ancak az çok göreceli homojen kaygı/uğraşların alanıdır. Karşıt görüşler ise alanı canlandıran yaratıcı tartışmalara yol açar; bir dezavantaj değil, avantajdır. Psikolojinin arka planından yararlanarak genelleme yapanlar ve bireyseli tek yönlü olarak sosyalliği genişletenler, incelenen bütünlüğün özelliklerini ihmal etme eğilimindedir; daha ziyade bunların oluştukları koşullardan bağımsız ve genel olduklarıvarsayılan mekanizmalara başvurulmaktadır. Bu tavır, sosyal psikolojinin konularına hiçbir özellik tanımamaktadır. Bu yönelimde üç açıklamaya dayanılmaktadır: 1. Sosyal olan sosyal olmayandan daha karmaşıktır ve olgular hiyerarşisi, basitten karmaşığa; bireyden gruba doğrudur. 2. Sosyal olan özgül olguların varlığını içermez; fizyolojik yasaların psikolojik yasaları, bunların da sosyal yasaları açıkladığı kabul edilir. 3. Sosyal olan ve olmayan arasında temel bir ayrılık bulunmamaktadır (Allport). Bu görüş, sosyal psikolojiyi genişletilmiş bir bireysel psikoloji yapmaktadır. Sosyolojik yaklaşımda ise bireyler ve gruplar, onları oluşturan özellikleri arasındaki sosyal ilişkilerden bağımsız birtakım tözsel bütünlükler olarak ele alınmaktadır. Bu durumda da sosyal psikoloji betimsel ve sınıflayıcı bir görevi aşamamaktadır. Moscovici, bireysel-sosyal karşıtlığını aşan, psikolojik oluşumların evriminde sosyal ilişkileri temel alan ve sosyal psikolojik olguları tam bir bağımsızlık içinde açıklayıcı bir bakışaçısına sahip iki örnek üzerinde durmuştur: 1. Bireysel kimliğin sosyal gruplara referansla saptandığını gösteren ve grupların bir ilişkiler alanı olarak örgütlendiğini açıklayan Sherif'in çalışması, 2. Grup üyelerinin tutum, davranış ve rollerini, grup içi ilişkileri işe katan, Festinger, Riecken ve Schachter'in tutum değişimi çalışmaları. 1908 yılı birçok sosyal bilimciye göre sosyal psikolojinin başlangıcıdır. Bu tarihte ilk defa sosyal psikoloji adını taşıyan iki ders kitabı yayınlanmıştır. Bunlardan birisi, İngiliz psikolog Mc Dougall tarafından, diğeri ise Amerikalı sosyolog Ross tarafından yazılmıştır. İlk sosyal psikoloji kitaplarının birbirinden habersiz bir psikolog ve bir sosyolog tarafından yazılmışolması ilginç ve anlamlı bir olaydır ve sosyal psikolojide bugün bile söz konusu olan iki ayrıgeleneği yansıtır (Kağıtçıbaşı, 2004:27)