prometheus

şuan içinde bulunduğum boktan durum. karşılıklı hatalardan kaynakli biten bir ilişki sonrası insanı kahreden şey. en boktani da ben onu dusunurken onun beni dusunmedigine emin olmam. elmayı çok severdi. gelse de karşılıklı elma yiyip sohbet etsek.

Yakın bir zamana kadar kurumsal bir firmada çalışıyordum. Her ay düzenli olarak toplantılar yapilir kendi bolgelerinden sorumlu kişiler bu toplantılara katılırdı. O toplantılardan gördüğüm çok güzel bir kız vardı, bir toplantı iki toplanti beş toplantı. Neyse, bu kızı Facebook dan ekleyeyim dedim oradan bir yolunu bulur muhabbet eder tanımaya çalışır im falan diye. Kız cok hoş. Saçları ve gözleri beni benden alıyor acaip ağır bir duruşu var. Kız demokrat birçok açıdan da feminist. Hatta feminist. Kadına şiddetle alakalı yazılar yazıyor paylaşımları yapıyor falan. Tabi ben hala nasıl muhabbet ederim diye düşünmekteyim Birgün "erkek egemen zihniyetin canı cehenneme" diye bir paylaşımda bulunmuştu. Ozelden kadın sorunu, kadın erkek ilişkileri vs üzerine uzun uzun konuştuk (tabi belirtmem gerekiyor ben sosyalist, Marksist bir birey olarak feministlerden ayrı ele alıyorum kadın sorununu). Neyse, uzun uzun konuşuyor tartışıyordu mesele din konusuna geldi. Ben de malumunuz kadının dinle ozgurlesemeyecegi meselesine değindim. Vay efendim dine hakaret edilmemiş, yok efendim İslam kadınlara ayrıcalık tanirmis falan. Ben afalladim tabi birkaç ayet birkaç haber ornekledim. Meseleye ikna olmadi, çok sert de çıkmadı ama benimle bir daha konuşmadı da. Çok zor be sozluk. Ateist biri olarak her türden dinle mücadele edip böyle bir kıza aşık olmak çok zor. İkna edemiyorum. Konuşamıyorum. Neyse demek odur ki din her yerde. Bütün ilerici hareketleri kendi değer yargilariyla yozlastirmakta. Bu yüzden her alanda mücadele etmek gerek vesselam.

Ne kadar kötü olursa olsun duzelmekten başka çaresi olmayan ülkedir. Duzelecektir inanin ve mücadele edin

"Sovyet insanının yaşama coşkusuyla ve neseyle bağlandığı uzun yıllara ne kadar büyük bir nefretle bakmışlar"

(bkz: stalin'i anlamak/ Kemal Okuyan)

Bu sene okumaya başladığım bolum. 52 adet Arapça harfle yazılan pakistanin resmi dili aynı zamanda hindistanda da 25 resmi dilden bir tanesi. Mezun olunca bir bok yapamayacagim ama kafa patlatınca eğlenceli gelen bulmaca gibi dil bölümü. Askerliğimi yapmış 25 yaşında biri olarak "çocuklarla mi okuyacağı ben yeaa" diye söylene söylene başladığım ama sınıfa girince yaş ortalamasının çok da küçük olmadığını görünce bir ihtimal daha var diyerek suanlik devam ettiğim bölümdür.

Edit: okulu bıraktım

Ertesi gün tanrı arayışına çıkarım

Kuran okuyarak

İstanbul- Eskişehir arası gidersek şanslıyız vesselam. Bir kere ardahana gitmistim sayılır mı?

(bkz: uzakdogu)

Çalışan işçisini iliklerine kadar somuren market

"Güzel gözlüm" derim sanırım çünkü hep öyle dedim. Yine gelse aynı şekilde derim. Bir beklenti içine girmeden.
Edit: geldi. "Güzel gözlüm" dedim. Dinletemedim. Gitti daha da gelmedi...

Ankara gazozu içim olarak çok güzeldir.

Kendime not; lan oğlum bak sevgilinden ayrılmanın şokunu yeni atlatmissin sakın ola ki bir daha aynı hataya düşme.

Atalarımızın söylerken halt ettiği sozdur. Lan benim rum ve ermeni arkadaşlarım var çok da güzel insanlar. Türkün turkten başka dostu kalmazsa Türk de kalmaz

Askere gittikten sonra bıraktığım durumdur.

Yer Etimesgut, acemi birlik çavuş talimgah bolugu... Her sabah eğitimden önce yemekhane önünde içtima yapılır ve sırayla yemekhane kahvaltiya girerdik. Çay yapılan buyuk kazana demlenirken üç kg kadar toz şeker boca edilir ve çay içecek kişiler istesede istemese de bu şerbet gibi çayı içmek zorunda kalırdı. O zamanlar öyle bir mide bulantısı öyle bir tiksinme geldi ki acemi birlikten sonra çaya şeker atamadim efenim.

Ekstradan en gıcık olduğum şeylerden biri de metal bardaktan sıcak çay içme meselesiydi.

Geçenlerde arkadaşlarla bu konu üzerine konuşuyorduk. "İmam hatipler kapatilsin" sloganı doğru bir slogan mıdır?

Özellikle 1980 faşist darbesi sonunda eğitim alanında bilimselligin karşısında egemen dinci-gerici anlayışın örgütlendiği ve fikirsel tartışmalarını yürüttüğü, tarikatların kendilerine murid kazandığı yerler imam hatipler. Özellikle AKP iktidarı döneminde büyük bir patlama yaşandı bunu hepimiz biliyoruz. Peki bu sloganı söylerken -ki bence ilerici ve temiz bir düşünceyle souleniyor- kimden istiyoruz bu imam hatiplerin kapatilmasini? Zaten yıllardır bilimin, sanatın ve yaşamın her alanında gerici fikirlerini bu ülkenin evlatlarına dayatan gerici hükümetin bunu yapmasını beklemek aşırı iyimser, naif bir yaklaşım olur. Bence sloganın söyleşisinde bir değişiklik gerekiyor. "İmam hatipleri kapatacagiz" daha uygun bir söylem gibi.