eddylmao

Asla vağrolmıycak bir terim. Gerek bir çok dinin biribirine düşmanlığı gerek ırçlığın hat safada yaşandığı bir yuvarlağın içinde yaşıyoruz. Büyük devletlerin kendinden küçük gördüğü yerleri ''kendimizi savunma'' adı altında bir çok ülkenin topraklarına girip hunharca sömürdüğü sürecede bitmeyecek. Birileri herzaman birilerinden üstün görücek kendini. Anca birgün nükleer savaş çıktıktan sonra yaşanıcak toprak kalmadığında o yaşadıkları topraklar elverişli hale gelmediğinde ve içicek bir damla suyu hiç kimse bulamadığında anlıycaklar birbirlerine aslında nekadar ihtiyaçları olduğunu.

Başlarda zor olan bir eylem. Zaman geçtikçe insan ciddi anlamda insan sarrafı olup kimin ne olduğunu daha hızlı kavrayabiliyor. Başlarda gerek duyduğun insanları hayatından çıkarmak ne kadar zor olsa da. Onlar birer birer yaprak olup düşerken aslında dalından koparmanın nekadar kolay olduğunu anlıyorsun. Sana zarar veren duygularınla oynayan ya da ciddi anlamda güvenini sarsan her kim olursa olsun tereddüt etmeden hayatından çıkarma konusunda pek üstüme tanımıyorum. Sonuçta birileri gelir birileri gider illa ki senin verdiğin değeri dostluğu ve samimiyetin temeliyle oluşmuş arkadaşlığının kıymetini bilicek insanlar olucaktır. O güne kadar bu eylemi gerçekleştirmek sakız çiğneyip üstüne basmadan geçmek kadar basit.

Başta eğitim sisteminin öğretici öğretirken eğlendirici olması lazım. Ekonomik durumunun orta seviye olması da yeterli olabilir en azından deli gibi vergi ödenmemesi devletin sizi sömürdüğünün bu kadar göz önünde olmaması gerekli. İnsanlarının kültürlü en azından geçmişine saygı duyduğu bir toplum zihniyetine sahip olması lazım.

(bkz:kargalıkargapaşa)

Doğal olan herşeyi yok etmekte üstümüze yok. yediğin yemek içtiğin su girdiğin deniz aldığımız nefeste bile acı çeker olduk.

İstisnasın! Ve gittin sandım. Yanılmamışım.. Bir umut var mı? Heycanıma heycan katan ilk insandın. Bu gerçek hakkında bilgin var mı? Gözümden düşen bi damla yağmur.. Bi yanı sen yapar bi yanı karanlık bi kapı açıkken bi kapı kapandı. Ben hala aynıyım hala aynı şehirdeki aynı kahraman hala çocuksu bakar bana..

Kesinlikle müzik ve sigara. Birisi dert ortağım diğeri içime sığdıramadığım dertlerin bir ritim üzerine oturtulup anlatılışı.

Umarım birdaha aynı hataya düşmezsin

Moralin ne zaman bozuk olsa ve yanlız başına kalsan sana eşlik edendir. Derdini dinleyendir bir kere. Her nefeste seni rahatlatan ve sakin olmanı sağlayandır. Yemekten sonra sana keyif veren bi arkadaştır. Biranın yanında en güzel mezedir. Bazen boş bakınmaya başladığında birşeyler düşündüğünde seni yanlız bırakmayandır. Yak yak yak dememizin sebebidir.

Edit; yazarken yaktım bitane selamı var
Edit 2: imla karga'nında size selamı var swh

(bkz:poyraz karayel)

Bir anda kendini aratan bir lezzettir. Hiç olmadık bir anda bir arkadaşın olsada yesek demesiyle başlayıp anında sonuca bağlanan tek tartışma türüne sahip. Denemeyip düşünenlere önerilir.

İnsanların biribirine anlamsız bakışları

Ilgın Olut'a ait olan bir kitaptır. Yazar hikayesini kendi hayatından alıntı olarak sunmuş ve şöyle betimlemiştir;
- Bu kitap yazılırken edebi bir kaygı güdülmemiştir. Böyle bir kaygının, kitabın objektifliğine ve içtenliğine zarar verebileceği düşünülmüştür.
Ancak şu anda elinizde tuttuğunuz ve benim roman, hikaye, deneme, anı vb... hiçbir kategoriye dahil etmeyerek sadece ''KİTAP'' adını verdiğim bu cümleler topluluğu, hiçbir art niyetli edebiyat eleştirmeninin sözcükleriyle kirlenmeyecek kadar şeffaftır.

-Bütün mutluluklar birbirine benzer;
Her mutsuzluğunsa kendine özgü bir hikayesi vardır...

-Bence Allah herkes için özel birini yaratıyor, bazıları, yani onun seçtikleri, bu özel eşini buluyor. Seninle karşılaştıktan sonra bundan kesinlikle emin oldum. İşte şimdi de bunu, bize uygun gördü. Sen benim sonsuza kadar eşimsin Neva.

Sizin gibi insanlarla bir arada olup bu kadar güzel şeyi paylaşmak gerçekten hayatta bana bahşedilen en büyük lütuftur. Sizi karşıma çıkaran şu hayata şükran borçluyum!

Hayatı bir okadar kolaylaştıran ama çocuk yetişkin yaşlı kesimin bağımlılığı haline gelmiş icat. Asosyelliğe yönlenten bir tür tuzak gibi geliyor bana.