"Immortal Legendary" "godlike" "god tier" seviyesindeki efsanevi lezzettir. Kuzu bağırsağından elde edilir. Taze ise ekmeksiz bile götürülür.
kokoreç
koyun ya da kuzu bağırsağından yapılan yemektir. Hiç yemedim ama insanlar beğeniyor bende merak ediyorum.
Tadi çok güzeldir ama yapildigi yere gore değişiklik gösterebilir.
Yaz aylarında akşam geç saatlerde yenildiğinde güzel olur. Ama kalite çok önemli tabii.
Hiç yemedim ama hayvan bağırsağından yapılıyor. Denetimli bir et değilse aldığınız prion miktarına göre 15-20 senelik düzenli kokoreç alımına bağlı olarak Alzheimer, Demans hatta hastalıklı etse yenildikten birkaç hafta sonra deli dana hastalığına yakalanabilirsiniz.
Her yerden yememenizi tavsiye ederim. Zira tatile gidip iki günü berbat bir mideyle zehirlenmiş olarak hastanede geçirmeniz kaçınılmaz olabilir.
Bir anda kendini aratan bir lezzettir. Hiç olmadık bir anda bir arkadaşın olsada yesek demesiyle başlayıp anında sonuca bağlanan tek tartışma türüne sahip. Denemeyip düşünenlere önerilir.
Kokusunun çok güzel olup tadı iğrenç olan besin
Bu fikir kimden çıktıysa helal olsun. Biris çıktı ve dedi ki "arkadaşlar kuzu bağırsağından bir yemek yapıcam siz de bunu yiyeceksiniz". Ana malzemesi bağırsak olan bir yemeği yedirmeyi başaran insana şapka çıkartılır
kötüsünün çok kötü iyisinin ise vazgeçilmez olduğu yemektir.
yıllar önce bir mübarek ramazan ayında nam-ı diğer komşu olan arkadaşım ile birlikte sabaha karşı acıkmış iki ergen olarak çanakkale sokaklarında gezinmeye başlamamız sonucunda aklımıza düşen bu yemeği yemeye karar verdik. kordonda gece peydah olan bir kokoreççi amcayı görmemiz ile sevincimizi anlatmaya kelimeler kifayetsiz kaldı ve sabırsızca beklemeye başladık. aldığım ilk ısırıkta ağzıma gelen yoğun yağ tabakasının verdiği hayal kırıklığı, kokoreçin tadının normal kokoreç tadından çok uzak olması ve buna rağmen çok para verdiğimiz için onu zorla yememiz özellikle beni bir ay kadar kokoreçten soğuttu.
ama gel gör ki bu merette ha deyince bırakılmıyor ki azizim.
o gece için pişmanım ama şuan olsa yine yerim.
yıllar önce bir mübarek ramazan ayında nam-ı diğer komşu olan arkadaşım ile birlikte sabaha karşı acıkmış iki ergen olarak çanakkale sokaklarında gezinmeye başlamamız sonucunda aklımıza düşen bu yemeği yemeye karar verdik. kordonda gece peydah olan bir kokoreççi amcayı görmemiz ile sevincimizi anlatmaya kelimeler kifayetsiz kaldı ve sabırsızca beklemeye başladık. aldığım ilk ısırıkta ağzıma gelen yoğun yağ tabakasının verdiği hayal kırıklığı, kokoreçin tadının normal kokoreç tadından çok uzak olması ve buna rağmen çok para verdiğimiz için onu zorla yememiz özellikle beni bir ay kadar kokoreçten soğuttu.
ama gel gör ki bu merette ha deyince bırakılmıyor ki azizim.
o gece için pişmanım ama şuan olsa yine yerim.
Hiç sevmem,kokusuna dayanamıyorum.
canım istedi.
Hiç yemedim
antakya'da doğup büyüyen bir insan olarak 14 yaşımdayken istanbul'a gittiğim güne kadar hiç rastlamadığım bir yemek çeşididir. bizim antakyalı annelerimizin harika salça soslarıyla yaptıkları bumbar yemeği meşhurdur. bumbar benim en sevdiğim de yemektir. kokoreç'in de tadına ilk baktığım zaman o kadar lezzetli bir şeydir sanmıştım, kanaatimce değilmiş.
ankara'da bir sene boyunca hayatımı seyyar kokoreççilikle kazandım. aslında sacın üzerinde köfte sucuk üzerine bir atroksyon için açmıştım mekanı. kokoreç yapmayı bilmem ben, zaten sacın üzerinde de olacak iş değil normalde. gelen geçen herkes kokoreç sorunca yaratıcı antakyalılık resektörlerim devreye girmişti. hazır yapım kokoreç alıp sacın üzerinde çeviriyordum. sonrasında et tahtasının üzerinde bildik satır evresinden geçirdikten sonra saca atıp az su serperek buharla pişiriyordum kokoreçi.
afiyet olsun.
ankara'da bir sene boyunca hayatımı seyyar kokoreççilikle kazandım. aslında sacın üzerinde köfte sucuk üzerine bir atroksyon için açmıştım mekanı. kokoreç yapmayı bilmem ben, zaten sacın üzerinde de olacak iş değil normalde. gelen geçen herkes kokoreç sorunca yaratıcı antakyalılık resektörlerim devreye girmişti. hazır yapım kokoreç alıp sacın üzerinde çeviriyordum. sonrasında et tahtasının üzerinde bildik satır evresinden geçirdikten sonra saca atıp az su serperek buharla pişiriyordum kokoreçi.
afiyet olsun.