yabancı filmlerin/dizilerin etkisinde kalmak

trainer red
birçoğumuz hatta belki hepimiz bu durumla karşılaşmışızdır sayın yazarlar.

bazılarımız van damme gibi bacak açmaya çalışırken hastanelik olmuştur,bazılarımız jackie chan gibi bisikletten tıra atlama sahnesini koltuktan sehpaya atlayarak canlandırmak isterken annesinden sopayı yemiştir, bazılarımız(buna ben de dahilim) kedi kadın gibi deri kıyafet giyip evde kırbaç sallarken babannemize yakalanıp tesbihini geri vermek zorunda kalmışızdır vs. çoğaltılabilir.

fakat iş ergenliğe gelince bu kez karakterlerin hareketlerinden ve yaptıklarından ziyade tavrını ve konuşma şeklini taklid etmeye başlarız.
prison break izledikten sonra gözümüzü kısıp origami yapıp vücudumuza ev çizmedik mi sanki ?
supernatural izleyip dean gibi süreki ac/dc dinleyip impala hayalleri kurmadık mı ?
susam sokağı izleyip minikkuş kıyafeti aratmadık mı internette yada kurabiye canavarı gibi annemizin keklerini sağa sola döktüğümüz için ağzımıza tükürülmedi mi ha ?
how i met your mother izledikten sonra barnie gibi gelene gidene yavşadığımız için okuldan uzaklaştırma almadık mı ?

hatta bu yakınlarda annem beni sabah kahvaltıya uyandırdı, bir süre ona baktım ve 'lanet pazartesi' dedim. duşa girdim iki elimi duvara yasladım gözlerimi kapattım tuhaf ruh hallerine girdim.
annem 'sabaha kadar uyumadın bugün finalin var bir de' dedi.
'boşversene sen' dedim, gözüme çatal fırlattı.
mortallman
Bir çok kişinin başına gelen durumdur. Filme veya diziye öyle odaklanmışsınızdır ki, sonlandığında gerçek dünyaya döndüğünüzde kendinizi rüyadan uyanmış gibi hissedersiniz. Belki hayatınızın geri kalanından bazı parçaları değiştirmiştir, bazen sadece bir kaç haftasını.
the spook
game of thrones'un 7 sezonunu 6 günde bitirdikten sonra yaşadığım durum. uykuya dalmak için gözümü kapattığımda savaş, ejderhalar, duvar falan görüyordum.