t*ayyipçi, ülkücü, kemalist ve benzeri tekçi zihniyetlerin kuracağı turan; işçi-patron ''uzlaşmasına'' dayalı kapitalist, başta kürtler sonra ermeniler olmak üzere diğer halklara düşman, yayılmacı, emperyalist bir çukur olur. dünyanın %99unu oluşturan mülksüzlere hiç bir yararı olmaz.
özbekistan - kırgızistan anlaşmazlığı, kazakistan'ın rusya'ya yakınlığı ve benzeri etkenlere bakarsak ortada böyle bir olanak -en azından bugün- yok.
parababalarının aynı soydan gelmesi tabi ki yetmez, çıkar ortaklığı lazım. örneğin yugoslavya'da sloven ve hırvat burjuvazileri -sırplarla aynı soydan geldikleri halde- işlerine gelmediği için kendi devletlerini kurdular. halbuki hepsi güney slavlarıdır.
öte yandan türk sosyalistler, tekçi zihniyetle hesaplaşmış, bölgenin emekçilerinin egemenliğinde dayalı sosyalist bir türki federasyonu veya konfederasyonu kurarsa belki bir şans olabilir. emekçilerin birliği her zaman iyidir, tabi ki gönüllü birliği.
ama bugün bölge'deki emek hareketi adına hiç bir şey ufukta görünmüyor. kazakistan'da işçiler kurşuna diziliyor, türk -kazak işçiler birbirinin kafasını kırıyor. burada da maalesef bir hareketlilik yok.
kürdistan illa kurulsun kurulmasın diye bir talebim yok. ama işgal altındaki, devletsiz, mazlum kürdistan coğrafyasının birleşmesi doğası gereğidir madem, bu birleşme sosyalist bir çatı altında olsun diyorum. mevcut rojava anayasası hakkıyla uygulanırsa ve kömünal bir kanton sistemi geliştirilirse dünyaya yararı olabilir. bu da iki.
@atticus finch
hareketlilik yok derken türkiye'yi kastetmemiştim türkistan-orta asya'yı kastetmiştim. ama sendikalar konusunda yazdıklarına sonuna kadar katılıyorum.