son günüm olsa bugün

morpheus
lys den sonraya bıraktığım, sınav sebebiyle bayadır aksattığım anıtkabir ziyaretimi yapar oradan da meyhaneye gider rakımı içerim. sadri alışık'ın sözlerini tekrarlardım usul usul: -iyi ya madem ki hepimiz günün birinde çekip gidicez o halde bunca matem bunca kahır niçin? içlenirdim ve devam ederdim: -sizinkisi matem değil zaten korku, korku! hayat demek ölümü beklemek demektir az çok hepimiz denizi yıldızları ağaçları işte falanları filanları göreceğiz bir çok şeyin tadına bakacağız sonrada ister istemez gidiyorum elveda şarkısını söyleyeceğiz... öyleyse gidenin de kalanında gönlü hoş olsun...