hüzünlenmekten zevk almak

dictatehate
Bilemiyorum, genellikle gece oluyor. Duygu yoğunluğu yaşıyorum, hayatımda hiçbir şey değişmemesine rağmen. Olmayan sevgilimin beni terketmesine doluyorum. Hiçbir şeyim yok ama hüzünlenmek istiyorum.

Not: erkeğim.
grifingoo
Psikolojik bir rahatsızlık olduğunu düşündüğüm, çoğu zaman benim de yaşadığım bir durumdur.

Düzenleme: Bunun nedenini de filmlerde acı çekmeyi çok çekici gösterdiklerine bağlıyorum. Aşk için de geçerli bu.
kargalı karga paşa
Bir çok insan bunu melankoli olarak adletmektedir.
Herkeste bir parça da olsa olduğunu düşünürüm bu durumun. Bir insanın bir insana en fazla ilgi gösterdiği zaman hüzünlü zamanlarıdır.

Bir insanın tatmaktan en hoşnut olduğu temel şey ise ilgidir. Ben bu durumu bu etki-tepki ilişkisine bağlarım.

Bu bağlamda değerlendirildiğinde demogaji olarak bile nitelendirilebilecek bir durumdur ve bunu hepimiz istisnasız taşıyoruz.

Edit: imla
weed
Zamanında ulan millet dram filmlerinde hüngür hüngür ağlıyor ben niye ağlıyamıyorum diye atarlanınca arkadaşımın biri bir kaç anime serisi önermişti. İlk tepkim ya kanka çizgi film mi beni ağlatıcaktı. Demez olaymışım o 12-25 bölümlük seriler o zaman diliminde sizi öyle bir seriye bağlıyorki oturup hüngür hüngür ağlıyorsunuz. Bi süre sonra mazoşist oluyorsunuz piyasadaki ağlatıcak animeleri araştırıyorsunuz.