edward munch

pencere
kanaatimce kendisi insan gerçekliğinin ressamıdır. psikolojide paranoya ve kaos hali normal insan halidir. birey yaşam içinde çok değişik yöntemlerle rahatlatmaya çalışır. munch tabloları beynimizin görünmeyen bütün korkularının toplamıdır. büyük sanatçı adeta kendi alt beyninin ve bu karanlık dehlizlerin fotoğrafını çekip tuale dökmüştür.

goethe der ki; ''3000 yıllık tarihini bilmeyen insan günü birlik yaşayan insandır'' hiç tevazu göstermeyeceğim üç bin yıllık tarihi bilirim. ama günümüz insanını öğrenmekte güçlük çekiyorum. sosyal medyada fevkalade güzel etiketlerle kaplı bir yaşamları var. lakin gündelik yaşamda kendi hayatlarını kendi elleriyle kalitesiz bir pembe dizi gibi yaşıyorlar. yakalandıkları kaoslardan sosyal antibiyotiklerle kurtulamaya çaba sarfedeceklerine, kaosa evlat gibi sarılıyorlar.
insanlardan rasyonalitelerini çalmışlar. günümüz kapitalist modernitesi insan aklına savaş açmış. insanlar bu savaş karşısında bütün savunma silahlarını gönüllü teslim etmişler. her şeye yabancılaşmışlar. kendilerine yabancı oldukları için çocuklarını bile özü itibariyle tanımıyorlar. çocukları bile sosyal medyada sergiledikleri bir mülk halini almış.

sanırım munch ustanın eserleri bir miktar da bu yabancılaşmaya karşı bir çığlıktır. keşke insanlar onun tablolarına daha çok bakıp kendilerini daha iyi görebilseler.