vertovera

Yokluğun cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...

Okurken kendimi ve çevremi gördüğüm kitap. Hatta şuralarda lisedeki bizim sınıfı çağrıştırıyordu bana:

Bir şeyden anladıkları falan yoktu, yaşamın gerçeklerini de kavramaktan uzaktılar; inanın, beni en çok bu çileden çıkıyordu. Tersine, en belirgin, göze batan bir gerçekliği bile inanılmaz derecede aptalca karşılıyorlardı. Hakça olan, ama ezilmiş, küçük düşürülmüş herşeyi iğrenç bir biçimde küçümseyerek alaya alıyorlardı. Ahlakları alabildiğine bozuktu. Kuşkusuz burda daha çok gösteriş, yapmacık bir hayasızlık söz konusuydu; ve kuşkusuz ahlaksızlıklarının arkasından gençlik, bir ölçüde de canlılık kendini gösteriyordu; ancak, canlılıklarında da bir çeşit şirretlik vardı. Ne var ki ben belki onlardan daha berbat biriydim ama gene de nefret ediyordum onlardan

İzlerken her defasında ürperdiğim hababam sınıfının unutulmaz en kapak sahnesi

Bahsettiğiniz hastalığın adı obsesif kompulsif bozukluktur ve bazen insanın sosyal yaşantısını kötü etkileyebilir arkadaşlarınızı doktora havale edin bence.çünkü onu yapmadığı zaman dediğiniz gibi bişeylerin yolunda gitmeyeceğini düşünür. Benim de saçma takıntılarım var mesela halka açık tuvaletlere mümkün olduğunca girmem girince de musluklara dokunamam daha doğrusu halka açık olan hiçbir yere dokunamam (otobüste tutma yerleri mesela) paraya da dokunamam tek başımayken mecbur bişeyler alınca elimi ıslak mendille silerim yani hijyen takıntısı mı ne diyim artık sürekli ellerim yıkanır sonra ayaklardan da nefret ederim çıplak ayaklardan. kapısı açık odada değil uyuyamamak hiçbir şekilde dayanamıyorum yani bide burnuma dokunulmasından nefret ediyorum

Bende önceden şiirden nefret ederdim gerçekten. Şiir dinletileri komedi gibi gelirdi ama Sylvia Plath'in mad girl's love song şiirini dinledim siz sevmeyenler olarak bir bakabilirsiniz bence etkilendiğim için yavaş yavaş şiirler okumaya başladım ilk adam gibi okuduğum türk şair ise can yüceldi herşey sende gizliyi okudum nasıl olduğunu anlamadım ama kendimi cemal süreyanın şiir kitabını alırken buldum sonra ahmed arif sonra nazım hikmet derken turgut uyardır edip Canseverdir bunlar nasıl sevilmez

Bu düşüncem pek hoş karşılanmayabilir ama bence faşiste faşist diyen de faşisttir çünkü bir yandan sende onu kendinden görmediğin için ondan nefret edip faşist dediğin anda sende bir faşist olursun kanımca. Faşistlik kavramı olmamalı olursa da herkes faşist olduğunu kabul etmeli

Çiş yapıyorsanız doğru yere isabet ettirmektir olay fakat sıçarken buna engel olmak zordur zaman zaman sifon da yardımcı olamıyor maalesef ki özellikle misafirlikteyseniz iş içinden çıkılmaz bir hal alıyor bu tür durumlarda da salona uzak tuvaletler faydalıdır

Bazı gerçekleri görebilmek açısından kuran meali ama meali bakın dikkat

Sivaslı eski bir imam ve müftü (ateist olmadan önce) bir aydınlanma savaşçısı

İslamiyeti eleştirdiği için zaman zaman tehditler almaya başlamış 4 Eylül 1990da ise Üsküdardaki evinden çıkarken suikast sonucu pusu kurulup yayılım ateşine tutulup öldürülmüştür

Olur olmadık herşeyle ve herkesle dalga geçen kalitesiz insanlarla dolu olan bir sözlüktü gözümde ve hiçbir zaman sevemedim zaten artık eski hali de yok

Amerika veya çek cumhuriyeti

Sıcağından tiksindiğm şehir... gerçekten yaşamamak için bir sebep. atomu cidden güzeldir 2 bardak içerim adamdan helal olsunumu alırım. tantunisini de bağrıma basarım. adım başı suriyeli vardır özellikle de mezitlideyseniz kendinizi türkiyeden çok suriyede hisettirir sahilde kendi dükkanları vardır nargile keyiflerinden vazgeçmezler. aslında bakınca sıcak olmasa birde suriler olmasa güzel şehir gerçekten belediye güzel çalışıyor helal olsun

Rüyanı yönetebilme durumudur

Aramızda galiba sadece benim tarih hocam iyiydi. Kendisi kappelerle dolu okulun içindeki tek adil kişiydi. Bizleri gerçekten dinler kendini de dinletirdi herkesin ayrı bir saygısı vardı o kadına. Hiçbir öğrenciyi birinden ayırdığını görmedim kızması gerektiğinde kızardı da. İyi kızardı hemde neyse muhteşem biriydi burdan da kendisine selam olsun

First lady