savaş

her ne kadar şanlı türk tarihimize saygım olsa da belirtmek istediğim bir durum var:

"tarih kitaplarında savaş öğretilen çocuklardan kimse barış beklemesin."

"Ruh yara aldı mı bir kere durmadan acı yürür bedene. Et acır, kemik acır, kan bile acır" der Zeki Demirkubuz. Ve tamamlar Picasso "Hayal edebildiğin herşey gerçektir" der..

Tarihte fotoğraflanan ilk savaş 1853-56 Kırım savaşıdır. Roger Fenton fotoğraflamıştır. Fenton'un fotolarında savaş neredeyse yoktur. Bu tarihten günümüze kadar tüm savaşlar fotoğraflandı. İktidar görüntü üzerinde de egemenlik kurmalıydı, yeni bir alandı bu ve kurdu da. Vietnam savaşına kadar iktidarların görüntü üzerindeki egemenliğine bakıldığında savaşın yıkıcı yüzü ve sorumluluğu neredeyse yoktur. Yani iddia edildiğinin aksine medyada şiddet fotoğrafları aslında çok da yaygın değildir, hele konu savaşsa.
Ancak dijital dönem farklı. Dijital teknolojiler görüntü egemenliğini tek merkezden aldı ve hakikat karşı hakikat-propaganda üretimi aracına dönüştürdü.

Demem o ki şiddet-vahşet görüntüleri bir propaganda biçimi olarak, eylem alanını körükleyen, kanıksama yaratan bir unsur olarak işlev görüyor.
Nitekim savaş yıkıcıdır.

İnsanlarda psikolojik,ruhsal ve fiziksel kalıcı hasar bırakan olaylardan en kötüsüdür.

insanların kendi içinde yaşayabileceği bir olaydır. birşeyin gerçekten savaş olması için gereken tek şey birden çok taraftır.

aklıma gelmişken şunu da yazayım
"Hiç barış görmemiş çocuklarla; Hiç savaş görmemiş çocukların farklı değerleri vardır"

-Doflamingo

Ölecekleri dünya uğruna öldüren insanların yaptığı toplu katliamlar

ferhan şensoy'un dediği gibi "savaş yüksek oktavlı gayet b.ktan birşeydir"

iki cihan harbini iliklerine kadar yaşamış milletler eğer halen silah yatırımları yapıyorsa, kimse bana medeniyetten bahsetmesin!