Interrail dedigin;
yunan ellerinde karakollara dusmek, roma da pizza yemek, vatikanda papadan vaaz dinlemektir..floransa da michelangelo tepesinde gun batımını izlemek, aldıgın nefeste ozgurluğu hissetmektir...
dort gun ust uste yatak yuzu gormemek, pisa da evsizler tarafından cevrilmek ,venedikte kazık yemek, monte carloda kumar oynayıp kaybetmek, olsun kumarda kaybeden askta kazanırmıs diye avunmaktır...barselona da la lambra da hayat kadınları tarafından sıkıstırılmak, nou camp da maç izlemektir.
uyandığında hangi ulkede olduğunu hatırlayamamaktır yada yarın nerde olacağını bilememek ve bilememenin o mükemmel hissidir. ilk yasal uyusturucu deneyimidir amsterdam da,1 euroluk hamburgerlerle doymaya calısmak ama red light districte kucak dansına 50 euro vermektir.
hatırladıkça mutlu olunandır..avrupadır..tıngır mıngır trenlerdir..bu arada ozgur olmak olduğundan bahsetmiş miydim?