karışık bir konu. konuyla ilgili söylenenlerin Hepsinde biraz doğruluk payı var. Mesela ikizler üzerinde yapılan çalışmalar var. Bu çalışmalarda şu bulunuyor. Aileleriyle birlikteyken hem tek yumurta ikizlerinin hem de çift yumurta ikizlerinin dini davranışları birbirlerine çok ciddi oranda benziyor. Lakin çocuklar yuvadan göçüp aileleriyle yaşamamaya başlayınca sadece tek yumurta ikizlerinin dini davranışları birbirleriyle önemli oranda benzeşmeye devam ediyor. Bu da dindarlığın kısmi anlamda da olsa genetik bir temelin olduğunu ima ediyor. Beyin bölgesi konusuna gelelim. Michael Persinger'in yaptığı deneylerde dini deneyime benzer hisler uyandırılıyor temporal lobun uyarılmasıyla. Dindarlarda bu bölgenin daha aktif olmasını bekleyebileceğimizi düşündürüyor bu: Bir de parietal lobdaki hasarın dindarlıkla ilişkisiyle ilgili başka bir çalışma var. Bahar Kılıç'ın blogunda ayrıntılı bilgi var: http://www.baharkilic.org/post/2012/05/05/Beyinde-bir-Tanri-noktasi-yok.aspx Lakin Tanrı noktası denebilecek bir noktadan ziyade bazı beyin bölgelerinin inançlılık durumunda daha aktif olması söz konusu bu çalışmalarda. Beyinde bir Tanrı noktası olduğunun sağlam bir kanıtını bilmiyorum.