Küçük değildim. 18 yaşında idim. Yazın ankara bb yardım kamyonlarnda çalışıyordum. Sabahları 6-30 gibi büyük Migros un oradaki belso soğuk hava deposunda mal yüklüyorduk. Haliyle hersabah gitmek durumundaydm.
Sabahın körü çıktım yola gene bahcelievlerden. Tam göbek delligimin aşağı kısmında ağrılar kramplar... acil büyük tuvalete çıkmam gerek. Sabancı kız yurduna kadar tuttum. Belki gazinin oralarda bi yere sığınırım diye... Ancak olmadı. Tam banliyölerin oraya vardım ki saldım ne varsa. Paçalarımdan akmasın diyede çorapları çektim pantolonun üstüne. Ancak geri donemezdim öylesine. Isten atarlardı. Gidip izin almam gerekti. Aynı kamyonda çalıştığım barış ismindeki arkadaşımı uzaktan bağırmak suretiyle yanıma çağırdım deponun tel örgülerinin dibine. Geldi, anlattım zaten kokudan anladı. Önce güldü p*ç. Dedim git şefe söyle eve gitmem lazım acilen. Ama başkası bilmesin.
Gitti söyledi ben de eve gittim. Ancak ertesi gün işe geldiğimde herkes dalga geçti. Sadece şefe soylememis yani göt barış