Günümüzde dinler tamamiyle egemen sınıfın elinde olup işçi sınıfının isyanlarını "şükür, kader" gibi söylemlerle bastırmaktadır.
Bir işçi, parmağı kopsa eli kopmadı diye şükür ediyor; eli kopsa kolu kopmadı diye şükür ediyor; kolu kopsa ölmediği için şükür ediyor; ölürse de arkasından "fıtratında var" deniliyor.
Yani anlayacağınız, şükür teslimiyetçilerindir ve biliyoruz ki teslimiyet ihanete direniş zafere götürür!