arkadaşlar şimdi sizlere -zamanında bizim savaştığımız gibi gitsinler ülkelerinde savaşsınlar -bizim ülkemizde ne işleri var - onlara verilen haklar bize verilmiyor. gibisinden söylemlerin yanlıs ve insanlık dışı olduğunu kendimce anlatmaya çalışacağım.
*bakınız birincisi (ki bundan örnek veren çok insan var diye söylüyorum) kurtuluş savaşında özellikle benim de içinde bulunduğum laylaylom 90lar nesli değil dedelerimiz savaşmış
*ikincisi o zamanlar çok aşırı üstün silahlar olmadığından zeki komutanlar üstün stratejiler ile cephelerde düşman sayıca fazla olsa bile üstünlük sağlayabiliyormuş.
* üçüncüsü düşman fazla olsa bile eğer savunan ordu tek ve bütün ise kazanma şansınız hala mümkündür.fakat savunan ordu birden çok ise kimin dost kimin düşman olduğu karışır, işin içine politika girer, içine politika giren savaş ise zaten çoktan kaybedilmiştir.
şimdi suriyedeki durumu size anlatıyorum. ülkede -öso -ışid -ypg - türkmenler -rusya -turkiye orduları var. bu orduların nerdeyse hepsi birbiriyle düşman. şimdi soruyorum size. suriyeliler hangi orduya girsin savaşsın? hangi ordunun çıkarları suriye adına? kime güvenebilirler?
bunu uzun süreli yurt dısında bulunmus biri olarak içtenlikle söylüyorum. inanın hiçkimse varını yoğunu bırakıp ülkesinden temelli gitmeyi istemez.bu insanlar buna mecbur bırakıldılar.evet içlerinde hırsızı da var katili de var dolandırıcısı da ırz düşmanı da var. ama bunu suriyelilerin geneline yormak faşistliktir, bağnazlıktır hatta sizin değiminizle çomarlıktır.kaldı ki şöyle düşünün siz baba veya anne olsanız çocugunuzun karnını doyurmak için paranız yoksa ve başka çareniz kalmamışsa hırsızlık yapmazmısınız? onlara verilen haklar konusuna gelirsek de hükümetimiz çatır çatır parasını avrupadan (zaten onlara harcansın diye) alıyor. bence biz suriyelilere neden hak özgürlük veriyosunuz diye bağrınıcağımıza bize neden vermiyosunuz diye bağrınmalıyız.