Genelde hiç kimsenin bayramını kutlamam...
bayramlar
küçükken alınan yeni kıyafetlerden ve alınacak olan harçlıklardan dolayı heveslendiren, büyüdükçe pek anlamı kalmayan hadise.
türkiyede sadece 'dini' olanlarının kutlandığı özel günler.
kimi zaman güzeldir bayramlar. bazen öğrencisindir sıkışmışsındır sırf bayram diye bir yakının al gülüm şu 20 lira 50 lira da bayram harçlığın olsun öğrencisin der ve o para senin için altından daha güzeldir. bazen çocuksundur topladığın şekerleri sayarak hava atarsın arkadaşlarına. bazen yalnızsındır bir zil sesi aylar sonra "amcacım , teyzecim, ablacım, abicim, dedecim, ninecim bayramınız kutlu olsun" mutlu olursun durduğun yerden. bazen yoğunluktan unuttuğun ölülerindir o sevdiklerinin topraklarını bayram bahanesiyle bir sıcak damlayla öpersin tatlı bir üzüntü kaplar içini. kimi zaman kıyamettir bayram. bayramı dinlemez patronlar anneni babanı bile arayamazsın yoğunluktan. bazen iki ev dolanıyım derken saçma sapan ülkelerin boktan sebepleri yüzünden kolun bacağın havada uçuşur. bazen bayramını mendil satarak geçirirsin küçük ellerinle. bayramlar bazen güzeldir bazen kıyamet. ama bayramdır bayram.
o akraba zengin değilse evine gitmem o kadar net hiç bir akrabamla anlaşamam zaten para vermiceksen uzatma yani. bayramın tadı tuzu yok zaten
Inançlı insanların ayinleri. Genellikle bişey kesip bir şeye bişey adarlar
Onlar benim için minik ponçik birer tatlış tatil