İlk insan. Tanrı tarafından topraktan (İbr. adama) yaratılmış ve burnuna Tanrı'nın yaşam soluğu üflemesiyle canlanmıştır (Yar.2:7).
Kutsal Kitap'ta Adem adı hem ilk insanı hem de genel olarak insanlığı temsil etmektedir. Bütün insanlığın ortak atasıdır. Tanrı'nın suretinde, Tanrı'ya benzer olarak yaratılmış (Yar.1:26) ve yaşam soluğunun Tanrı tarafından burnuna üflenmiş olması, Adem ile Tanrı arasında diğer yaratıklardan farklı özel bir ilişki olduğunu gösterir. Adem'in yalnız yaşaması Tanrı tarafından uygun bulunmadığı için (Yar.2:18), Tanrı ona eş olarak Havva'yı yarattı (Yar.2:21-23). Her ikisi birlikte Tanrı'nın temsilcisi olarak yeryüzünde egemenlik sürmekle görevlendirilmişlerdi (Yar.1:28-30). Bütün diğer yaratıklardan üstün bir konumda bulunuyorlardı ve Tanrı'nın yarattıklarını korumakla, yönetmekle yükümlüydüler. Çevrelerindeki her türlü bitkisel besini yiyebiliyorlardı, yalnızca Tanrı yasakladığı için 'iyiyle kötüyü bilme ağacından' yiyemiyorlardı (Yar.2:17). Tanrı, Adem ve Havva'nın mutlu bir yaşam sürdürmesi için gereken ortamı sağlamıştı. Onlara özgür irade vermişti ve sahip oldukları bu irade ile sözünü yürekten dinlemelerini bekliyordu.
yılan görüntüsündeki şeytan (Va.12:9), Havva'yı aldatarak Tanrı'ya baş kaldırıp sözünü dinlememesine yol açtı. Adem de Havva gibi kendi seçimiyle Tanrı'nın yasağına karşı gelerek günah işledi. Bunun sonucunda her ikisi de bulundukları Aden bahçesinden çıkarıldılar (Yar.3:1-24).
Adem ile Havva'nın Kayin ve Habil adlarında iki oğulları oldu. Kayin, kardeşi Habil'i öldürdükten sonra üçüncü oğulları Şit dünyaya geldi. Kutsal Kitap'ta Adem'in 930 yıl yaşadıktan sonra öldüğü yazılıdır (Yar.5:5).
Adem ile Havva, ilk insanlar olmalarının yanı sıra dünyaya günahın ve ölümün girmesine neden olan kişilerdir. Onların günahı ile insanlık dinsel açıdan kirlenmiş ve günah işleme eğilimi kalıtsal olarak sonraki bütün kuşaklara geçmiştir (Rom.5:12-17; 7:13-25). Yine de Tanrı, insanlığın bu günahlı durumda kalmasını istememiş ve yeni bir başlangıç tasarlamıştır. Bu başlangıç, İsa Mesih'in yeryüzündeki yaşamı, ölümü, dirilişi ve göğe alınışını içeren hizmeti ile gerçekleşmiştir. İsa Mesih'e iman eden herkes 'yeni bir yaratık' olur (2Ko.5:17). Bu nedenle İsa 'ikinci adem'
Olarak adlandırılır (Rom.5:14-15; 1Ko.15:22,45).