Ünlemlerden, ünlem anlamı veren tümcelerden, seslenmelerden sonra konulur:
Ay! ayağıma bastınız.
“Ey Türk istikbalinin evladı! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!”
2) Şaşma, küçümseme, alay, güvensizlik anlamı bildirmek için, ilgili sözcük ya da cümleler yanına ayraç içine alınarak konulur:
Bu şair (!), ne güzel (!) şiirler yazarmış meğer.
3) Bu amaçla soru imi ile birlikte de kullanılabilir:
Bu şair klasik (!?) çalışıyormuş.
4) Ünlem imi gerektiği zaman yazı başlıklarında da kullanılabilir.
Ataların Yadigârı!
Ayvası Var Narı Var
Atamızdan Yadigâr
Bizde Atabarı Var
Uzun Uzun Kamışlar
Ucuni Budamışlar
Benim Ela Gözlümü
Askera Yollamışlar
Ben Bir Uzun Kamışım
Yoluna Dikilmişim
İster Al İster Alma
Arnuva Yazılmışım
Buray Baba Evidur
Tahtaları Kevidur
Çalın Vurun Oynayın
Burası Düğün Yeridur
Atabaridur Bari
Bahçada Gördüm Yarı
Sesledim Ses Vermadi
Ağladı Zarı Zarı