ümit yaşar oğuzcan

pencere
ne zaman seni düşünsem içim ürperir
seninle geçen her saat, her gün gelir aklıma
bir akşam vakti gelir bir deniz kıyısı gelir
o eşsiz hatıralar bütün gelir aklıma
ne yapsam unutamam yaşadığımızı
sevgindi sevgilerin en yalansızı
şimdi nerde bir gül görsem kırmızı
dudaklarımı uzun uzun öptüğün gelir aklıma
bir çıban büyürcesine ortasında gecenin
dolar yüreğime hüznü seni sevmenin
dünyada ne benim yerim var artık ne senin
ağlarım başucunda, ölümün gelir aklıma.

muhteşem dizelerinin sahibidir.
pencere
iyi bir şairdir. ruhunun melankolisini fazla sanat kayıgısı taşımasa da iyi bir şekilde kağıda aktarır. yaşamı yüksek depresyonla ve bir çok intihar girişimiyle geçmiştir. belki de günümüz antidepresanları o zamanlar olsaydı türkçemiz böyle iyi bir şairden mahrum kalacaktı. o da bir çok insan gibi antidepresanlara boğulup mal mal yaşayacaktı.

oğlu babasının intihar girişimlerinden usanıp ''baba öyle değil böyle intihar edilir'' diyerek kendisini galata kulesinden atmıştır. bildiğim en hüzünlü hikayelerden biridir bu.