Suskunluk Sarmalı kuramı E. Noelle-Neumann tarafından geliştirilen bir yaklaşımdır. Bu model bir bakıma gündem hazırlama modelinin negatif ayna imajıdır: Kitle iletişim araçlarının belli konuları ve sorunları ve bunların tartışmasını halkın görmesinden uzaklaştırma yeteneği üzerinde durur. Model şu varsayımlara dayanır:
• Kişiler toplumdaki çoğunluk tarafından benimsenmeyen tutumlar, inançlar ve fikirler tutmadan kaçınarak tecrit olmadan kaçınmaya çalışırlar
. • Kişiler çoğunluk tarafından hangi fikirlerin tutulduğunu ya da kuvvet kazandığını, hangi fikirlerin azınlıkta olduğunu ve gerilediğini görmek için çevreyi gözlerler.
• Kişi, fikirlerinin çoğunluk tarafından uygun olduğunu algıladığı zaman ifade eder. Öte yandan eğer azınlıkta olduğunu algılarsa, bastırır. Bir görüş biçiminin egemenliğini algılama çoğu kez, gerçekte halk çoğunluğunun böyle, bir görüşe sahip olmadığına çok az ilişkisi vardır. Algılanmış çoğunluk fikirleri, çoğu kez sadece bir azınlık tarafından tutulur. Bununla beraber, bir görüş biçiminin çoğunlukta olduğu algısı sarmal bir süreci harekete geçirir: Bu süreçte aksi görüşe sahip halk sessiz durmaya başlar ve algılanmış çoğunluk görüşü egemen gerçek görüş olarak kurulur
