Amerikan sömürge gazeteciliğinin kökeninde, Britanya basınının biçim ve içeriği yatmaktadır. Matbaa, Avrupa'dan yaklaşık yirmi yıl sonra, İngiltere'de 1476 yılında William Caxton tarafından kullanılmaya başlanmıştır. 15. Yüzyıl Avrupa'sında Entelektüel Yaşam, yeni teknolojik icatlarla köklü bir değişikliğe uğramıştır.
1670'lerde “gazete” terimi artık yaygın olarak kullanımdaydı. 1682 yılına gelindiğinde, toplam 20 İngiliz gazetesi bulunmaktaydı. İngiltere'nin ve dünyanın ilk günlük gazetesi, “London Daily Courant”, 11 Mart 1702'de çıkarıldı. Denetim serbestisi, 1700 yılında İngiltere'deki gelişmekte olan parti sisteminden kaynaklanmaktaydı. Hem Toriler (Tutucu Parti Üyeleri) hem Whigler (Amerikan Bağımsızlık savaşı taraftarları) iktidara gelmede basının rolünü kavramış olduklarından, basım ruhsat yasası konusunda birbirlerine güven duymamaktaydılar.
İngiltere'yi taklit eden Amerikan koloni gazetelerinin ve basın özgürlüğünün gelişimi ana karadan kırk ila yüzyıl arasında bir süreden sonra gerçekleşebildi. 1638 yılında ortaya çıkan ilk koloni basını Cambridge-Massachusetts'de 1654 yılından sonra Harvard Üniversitesi ile birleştirildi.
Küçük koloni toplumunda haftalık gazetenin yerel habercilik işlevine broşürler, basılı el ilanları, dedikodu, meyhane muhabbeti ile kilise ve şehir toplantıları gibi daha etkin iletişim sistemleri gölge düşürüyorlardı. Gazeteler de, haftalar veya aylar öncesine dayanan eskimiş dış haberler, diğer kolonilerin yüzeysel haberleri, iş ilanları ve toplumdaki politik ve dinsel tartışmalar hakkında editörün yazmış olduğu deneme yazıları yer almaktaydı. Kaldı ki, gazete çıkarmak kesin olarak kar getiren bir iş sayılmamaktaydı. Bu donuk ve yüzeysel haberleri zaman zaman renkli kılmak için çaba gösteren yayımcılar çoğu kez yetkililerin hiddeti ile karşılaşıyorlardı. Birkaç şehir dışında, bu küçük koloni toplumu, kendine muhaliflik yapanları sürgün eden ve ceza vermeye sürekli hevesli gözüken bir adaya benziyordu.