Öğrencilik yıllarımda ayağımı çatlatmışımdır sırtımda 15 kiloluk çantayla eve gidiyorumdur günüm çok ağrılı geçmiştir. Okula gitmek bile acıdır. Neyse paşaköy-kartal minibüsüne biner 1 saatlik ev yolculuğuma başlarım. Şansıma o gün yer bulmuşumdur. Neyse bandajlı sargılı sağ ayağımla zar zor biner otururum. Ardından 10 tane dersin verdiği yorgunlukla kafayı koyar uyurum neyse bi anda uyandırılırım duyduğum şey şudur birde uyuyor taklidi yapıyor çocuğa bak tık tık tık birde bu zaat gelip omzumu sallayarak benim sıçrayarak uyanmama neden olmuştur kalkta çoooocuklu baaaaayana yer der ver. Uykulu kafayla sırf sussun diye bi ayağım bandajlı koltuktan çıkarım hepsi utanır. Ama yerime oturan kadın teşekkür bile etmez.
minibüsün tıklım tıklım olduğunu görüp üç çocukla minibüse binen kadın
Başlık ile çok alakalı olmasa da, Kadına toplu ulaşımda bu denli titiz ve saygılı davranan yurdum insanının aynı saygı ve özveriyi sokakta, evinde, işyerinde de göstermesini beklemişimdir.