"zincirlerinden başka kaybedecek bir şeyi olmayanlar davayı satmazlar ama bir şeyler elde edebilecek durumda olanlar satabilirler" buna katılmıyorum.
zincirlerimden başka kaybedecek pek çok şeyim var. malım, mülküm, param yok fakat ailem, sevdiklerim, hayallerim var, yine de davaya ölümüne bağlıyım. ayrıca "zincirlerinden başka kaybedecek şeyi olmayanlar" dediklerimiz kimler, onu tanımlamamız gerekli. genel olarak işçi sınıfından bahsediyorsak günümüzde işçilerin zincirleri haricinde kaybedebilecekleri çok fazla kazanımları var ve bu kazanımların hepsi günlerce sürmüş grevlerle, eylemlerle, işgallerle, ölü ve yaralılarla, kan ve alın teriyle elde edilmiş kazanımlar. "sınıf düşmanı" diye mimlemeyin beni ama davayı satma potansiyeline sahip pek çok işçi pekala var olabilir.
bu arada başlığın tanımı - ne feminizmden, ne komünizmden, ne ateizmden anlayan sağ-kanat beyinsizlerin kullandığı sikik bi laf
frantz fanon
davaya tutkuyla bağlı az sayıda ama dava insanı kişiler elbette hep vardır belki sen de onlardan birisindir. günümüz işçi sınıfının kaybedecek nispeten (önceki cağlara kıyasla) kazanımı olduğu doğrudur ve ben yukarıdaki yazıda onları da dahil ediyorum. "zincirlerinden başka kaybedecek birşeyi olmayanlar kimlerdir? bu soruyu ben de cok soruyorum ve üçüncü dünya ülkelerinin yoksullarıdır gibi görünüyor. ama onlardan bir devrim cıklar mı. veya komunistler kime odaklanmalı keşke cevabım olabilseydi.