adab: Edeb kelimesinin çoğuludur. Usul, yol, yordam, davranış kaideleri, terbiye anlamlarına gelir. Ahlak ve terbiyenin gerektirdiği konuşma ve hareket tarzıdır. Adaba uymayanlara edepsiz denir.
muaşeret: "Birbiriyle toplumsal ilişkiler içinde bulunma."
Örnek cümle: "Biz bu farkın muaşeretten üsluba, insan ve zevke kadar derinleştiğine inanıyoruz." (A. H. Tanpınar)
adab-ı muaşeret: eski, arapça kökenli Günümüzün türkçesinde görgü kuralları olarak kullanılan deyimdir. toplum ilişkilerinde ki kuralların tümü olarak tanımlanabilir. insanlara saygılı olmak, yüksek sesle konuşmamak, çirkin kelimeler kullanmamak, insanlara hoş görülü davranmak gibi her topluluğun kendine has geçmişten gelen kurallarıdır.
Bu kurallara Örnek vermek gerekirse; yürüyen merdivenlerde sol taraf acelesi olan, merdiveni hızla çıkmak isteyen insanlar içindir. Yürüyen merdivende Sol tarafta durup bu insanlara engel olmak adab-ı muaşeret kurallarına aykırıdır.