Evet hikayeyi anlatıyorum. Daha önce sunduğum kıda pasajlar var konu ile alakalı. Sırasıyla bkz seklinde hikayede cuk diye oturacak yerlere bkz cekicem.
Ben çok hovarda ayran gönüllü bir çocuktum. Mini etek giyip 1.sınıfın ilk gününde bizi kucağına oturtup kendimizi tanıtmamızı isteyen öğretmenime aşık olmuştum. Geçici bişeydi çünkü sınıf öğretmenimde sınıfımda değişince yerine yeni gelen mini etekli yeni öğretmenime daha bir hafta sonra aşık olmuştum. (Sanırım keramet etekteydi.. Evet)
Daha sonra sınıfın haylazlığından dolayı sınıf bir yarı dönemde 13 sonraki yarı dönemde 3 olmak üzere 16 öğretmen değiştirince yalama olmuş yaralı kalbimde derin sızılar kalmaktaydı. Derken 2. Sınıfta cevval bir erkek ögretmen gelince işin rengi değişti tabi. Dedim ki "olm iki üç gün sonra zoru bırakıp gidecek bir öğretmene değil seninle bu sınıfın bütün haşmet ve ızdırabına katlanacak bir hatun kişisine ihtiyacın var."
Neyse aradan çok geçmedi. Bizim yeni hoca yanında bir kız ile sınıfa geldi. Ilk başta kızı zannedip yusuf yusuf atsamda bu dünyalar tatlısı kıza bakmaktan kendimi alamadım. Zaten bilirsiniz yeni gelenler hep bi popi olur falan sınıfta ama bu başka bişeydi yahu. "Zat-u şahanelerinize hörmet ve en kalbi duygularımla kendimi sizlere takdim etmek isterim efenimm!" diye önünde reverans yapasım gelmişti resmen. Neyse hoca dedi ki bu yeni arkadaşınız artık sizle okuyacak falan diye kendini tanıttırdı falan sonra çat! Kıza benim yanıma oturmasını söyledi.
Tanrım! Bir ter bastı ki sormayın a dostlar.. Kız insanca "Merhaba" diyor karşısında bir yavru homoerectus "Hiieheirogigoğö agucuk bugucuk!" yapıyor. Kız espri yaptım sanıp gülüyor. Halbuki ben aşık olmuşum.
90'lar çocukları bilirler bizim çocukluğumuzda bizler için el ele tutuşmak bile "biri görürse mafederler çok ayıp bir davranıış! " Şeklindeydi. Gel de aşık oldum diye anlat hadi. Neyse. Ben konuşmayı söküp biraz daha homosapiens olmaya başlamış olacağım ki kızla birlikte geçiriyorum bütün tenefüsleri. Tanrım nasıl eğleniyoruz nasıl eğleniyoruuzz... (bkz:okulda altına işemek) isimli entryde de belirttiğim gibi, koşmasını bilmezdi benim sevdiceğim. Hani koşsada sağa sola dönemez veya duramazdı. Ben ona koşmayı öğretiyordum. Kantinde sıra kalabalık ayağına çullanan ilkokullu pipilerin pis emellerinden korumak icin kendimi parçalıyorum sıralara giriyorun falan. Bir gun hayatımda bir ilk başıma geldi ki sormayın. Manitanın yanında dayak yemek bunun yanında solda sıfır kalır..
(...Devam edecek...)