Çocukluğumuzda yaşadığımız unutulmayan anılar ve olaylardır.
Abimle beraber kömür almaya gitmiştik. Klasik el arabaları değil, ince uzunlamasına, genelde koli taşınan eL arabalarına 3 torba 40'ar kiloluk kömür atmış gidiyoruz. Öyle etkilenmiştim ki her şey aklımda. Mavi torbalı kömürlerdendi hatta. Neyse yolda şakalaşıyoruz falan. Şakalaşma dediğim, abim beni dövüyor yani. Saçımı çekip, suratıma tükürüyor falan. 1 dakika taşıdıktan sonra kalan 30 dakikalık yolu taşıma görevi benimdi. Bende görevimi icra etmek üzere el arabasını onun ellerinden almaya yeltendiğim anda Bu gerizekalı, şakalaşmayı kakalaşmaya götürerek birden bıraktı arabayı. 120 kiloluk ağırlığın etkisiyle burnuma ışık hızında çarpması ve benim durduğum yerde 5363 takla atmam. Abimin salya sümük yerleri yımrıhlayarak kahkahalarla boğulması. Benim bilincimi kaybetmem ve burnumun az kalsın götümden çıkacak olmasını asla unutamam. İyi ki götümden çıkmadı da kırılmakla yetindi.